[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1234
نرخ پذیرش: 46.8
نرخ رد: 53.2
میانگین داوری: 196 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جلد 5، شماره 2 - ( تابستان 1382 ) ::
جلد 5 شماره 2 صفحات 110-107 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی تأثیر فاکتور رشد اپیدرمال موضعی در تسریع بهبود زخم پای دیابتی
دکتر باقر لاریجانی ، دکتر مژگان افشاری ، دکتر منیره فدایی ، دکتر محمد پژوهی ، دکتر محمدحسن باستان‌حق ، دکتر رضا برادر جلیلی
، emrc@sina.tums.ac.ir
چکیده:   (28284 مشاهده)
مقدمه: مشکلات پا یکی از شایعترین و جدی‌ترین عوارض دیابت است. نوروپاتی محیطی، درگیری عروق و اختلالات ایمنی در ایجاد این عارضه دخیل‌ هستند. تلاش‌های فراوانی برای پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی صورت گرفته است و هدف این مطالعه نیز بررسی تأثیر فاکتور رشد اپیدرمال در تسریع بهبود زخم پای دیابتی بوده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به صورت کارازمایی کنترل شده یک سوکور انجام گرفت، 30 بیمار دیابتی دچار زخم پا (14 زن و 16 مرد با گستره سنی 27 تا 77 سال) فاکتور رشد اپیدرمال (EGF) و 10 بیمار با شرایط مشابه (3 زن و 7 مرد با گستره سنی 32 تا 75 سال) دارونما دریافت کردند. در هر دو گروه، دبریدمان، شستشو با نرمال سالین، درمان سیستمیک آنتی‌بیوتیکی و بانداژ روزانه انجام گرفت. مدت درمان و پیگیری 4 هفته بود. میزان بسته شدن زخم بر اساس فرمول: ]100 × اندازه اولیه / (اندازه اولیه ـ اندازه پس از 4 هفته)[ محاسبه گردید. یافته‌ها: پس از 4 هفته، میانگین میزان بسته شدن زخم در گروه EGF به میزان معنی‌داری بیشتر از گروه دارونما بود (2/71% در مقابل 9/48%؛ 03/0=p). بسته شدن کامل زخم در 7 نفر از بیماران گروه EGF و یک نفر از گروه دارونما دیده شد. استفاده از EGF به میزان معنی‌داری مؤثرتر از دارونما در بهبود زخم پای دیابتی بود (4/3 = RR با حدود اطمینان 95% 84/1 تا 61/13). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که EGF به میزان معنی‌داری سبب تسریع در بهبود زخم پای دیابتی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: فاکتور رشد اپیدرمال، زخم پای دیابتی، دیابت
متن کامل [PDF 255 kb]   (4473 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/2 | انتشار: 1382/3/25
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Larijani B, Afshari M, Fadaei M, Pajouhi M, Bastanhagh M, Baradar Jalili R. Effect of local epidermal growth factor on wound healing in diabetic foot . Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2003; 5 (2) :107-110
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-238-fa.html

دکتر باقر لاریجانی ، دکتر مژگان افشاری ، دکتر منیره فدایی ، دکتر محمد پژوهی ، دکتر محمدحسن باستان‌حق ، دکتر رضا برادر جلیلی . بررسی تأثیر فاکتور رشد اپیدرمال موضعی در تسریع بهبود زخم پای دیابتی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1382; 5 (2) :107-110

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-238-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 5، شماره 2 - ( تابستان 1382 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4660