بررسی فعالیت فیزیکی در زنان دیابتی غیروابسته به انسولین
|
بدرالملوک فرقانی ، نازیلا کسائیان ، بابک فقیه ایمانی ، دکتر مهرداد حسینپور ، دکتر مسعود امینی |
|
|
چکیده: (23929 مشاهده) |
امروزه نقش فعالیت فیزیکی در سلامتی جامعه و اثر آن در پیشگیری و کنترل بسیاری از بیماریها مطرح میباشد. بر این اساس ما بر آن شدیم که فعالیت فیزیکی زنان دیابتی غیروابسته به انسولین را بررسی نماییم. در یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی به روش نمونهگیری آسان از بیماران زن دیابتی غیروابسته به انسولین مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان و با استفاده از پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت به روش مصاحبه، فعالیت فیزیکی در مدت 1 سال توسط کارشناس تغذیه بررسی گردید. میزان فعالیت در اوقات بیکاری، پیادهروی (پیادهروی جهت خرید و پیادهروی ورزشی در اوقات بیکاری)، فعالیت فیزیکی در خانهداری و فعالیت فیزیکی در فعالیت شغلی برحسب دقیقه در هفته تعیین گردید و میزان فعالیت فیزیکی کل از جمع موارد فوق محاسبه شد. نتایج با فعالیت فیزیکی زنان آمریکا مقایسه و 05/0P< معنیدار تلقی شد. تعداد بیماران 135 نفر با میانگین سنی 3/10±49 سال و نمایه توده بدنی معادل 97/4±28 و وزن 5/12±4/69 کیلوگرم بود. نتایج نشان میدهد 90% از زنان دیابتی در اوقات بیکاری بیتحرک هستند. میزان دقایق صرف شده جهت فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت و فعالیت شغلی به طور معنیداری کمتر از زنان آمریکایی میباشد (001/0P< و 0001/0P<). دقایق صرف شده جهت فعالیت خانهداری به طور معنیداری بیشتر از زنان آمریکایی بود (0002/0P<). 3/99% از فعالیت خانهداری زنان دیابتی از نوع سبک و خیلی سبک میباشد. دقایق صرف شده جهت فعالیت فیزیکی که موجب اتلاف انرژی و در نهایت کاهش وزن و ذخایر چربی و کنترل دیابت و همچنین افزایش آمادگی جسمانی میشود، در زنان دیابتی ما بسیار کم میباشد. به نظر میرسد باید در جهت آموزش افراد دیابتی به انجام ورزش و افزایش فعالیت فیزیکی در اوقات بیکاری برنامهریزی مناسبی را اتخاذ نمود |
|
واژههای کلیدی: فعالیت فیزیکی، دیابت، زنان، ورزش، فعالیت در اوقات بیکاری |
|
متن کامل [PDF 228 kb]
(3838 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز دریافت: 1385/8/24 | انتشار: 1379/6/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|