[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1273
نرخ پذیرش: 46.8
نرخ رد: 53.2
میانگین داوری: 190 روز
میانگین انتشار: 148 روز

:: جلد 27، شماره 1 - ( 1-1404 ) ::
جلد 27 شماره 1 صفحات 13-1 برگشت به فهرست نسخه ها
نقش کلسترول باقی‌مانده در پیش‌بینی بروز دیابت نوع ۲: یک مرور نقلی از شواهد موجود
محمدعلی رفیعی ، مریم توحیدی
مرکز تحقیقات پیشگیری از اختلالات متابولیک، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران، ، tohidi@endocrine.ac.ir
چکیده:   (7 مشاهده)
دیابت نوع ۲ به عنوان یک بیماری متابولیک شایع با بار قابل توجه سلامت جهانی مطرح است. شناسایی نشانگرهای زیستی موثر در پیش‌بینی ابتلا به این بیماری، به پیشگیری و درمان هدفمند کمک می‌کند. کلسترول باقی‌مانده (RC)، که عمدتاً در لیپوپروتئین‌های غنی از تری‌گلسیرید (TRLs) مانند VLDL و IDL وجود دارد، نقش مهمی در آترواسکلروز و بیماری‌های قلبی-عروقی دارد و اخیراً ارتباط آن با اختلالات متابولیک و دیابت نوع ۲ مورد توجه قرار گرفته است. در این مرور نقلی، تمامی مطالعات کوهورت آینده‌نگر که ارتباط سطح RC با بروز دیابت نوع ۲ در آینده را بررسی کرده بودند، از طریق جست‌وجو در پایگاه‌های مدلاین (پاب‌مد)، وب آو ساینسس و اسکوپوس تا تاریخ 15 ژوئیه 2025 شناسایی شدند و نتایج آن‌ها نشان داد که سطوح بالاتر RC به طرز معنی‌داری با افزایش خطر بروز دیابت نوع ۲ در جمعیت‌های مختلف، به ویژه جمعیت‌های آسیایی، مرتبط است؛ هر چند که پس از تعدیل عوامل مداخله‌گر، شدت ارتباط کاهش می‌یابد. همچنین، درباره‌ مؤثرترین نشانگر در نیم‌رخ لیپیدی برای پیش‌بینی بروز دیابت نوع ۲، نتایج مطالعات متفاوت بوده است؛ به‌طوری‌که برخی RC و برخی دیگر تری‌گلیسرید (TG) را به عنوان قوی‌ترین نشانگر پیش‌بینی‌کننده بروز دیابت نوع 2 مطرح کرده‌اند. نتایج این مطالعه مروری نشان می‌دهد که RC می‌تواند به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه در پیش‌بینی دیابت نوع ۲ لحاظ و زمینه‌ساز توسعه روش‌های نوین پیشگیری و درمان در مراحل اولیه بیماری باشد. از آنجا که مطالعات موجود غالباً محدود به جمعیت‌های آسیایی بوده و دارای دامنه وسیعی از حجم نمونه هستند، انجام پژوهش‌های بیشتر با نمونه‌های بزرگ‌تر، به‌ویژه در سایر جمعیت‌ها غیرآسیایی، برای تأیید این یافته‌ها و تعمیم‌پذیری نتایج پیشنهاد می‌شود.

واژه‌های کلیدی: کلسترول باقی‌مانده، لیپوپروتئین‌های باقی‌مانده، لیپوپروتئین‌های غنی از تری‌گلیسیرید، دیابت نوع 2، مقاومت به انسولین، کوهورت آینده‌نگر، شیلومیکرون
متن کامل [PDF 976 kb]   (3 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1404/5/4 | پذیرش: 1404/7/12 | انتشار: 1404/1/10
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rafiei M, Tohidi M. The Role of Remnant Cholesterol in Predicting the Incidence of Type 2 Diabetes: A Narrative Review of the Existing Evidence. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2025; 27 (1) :1-13
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-3248-fa.html

رفیعی محمدعلی، توحیدی مریم. نقش کلسترول باقی‌مانده در پیش‌بینی بروز دیابت نوع ۲: یک مرور نقلی از شواهد موجود. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1404; 27 (1) :1-13

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-3248-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 27، شماره 1 - ( 1-1404 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4732