|
تاثیر آموزش و به کارگیری شیوه مراقبت مبتنی بر شواهد برخودکارآمدی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی
|
نیلوفر رامینه    ، مرضیه ضیایی راد |
| مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، mziaeirad@gmail.com |
|
|
چکیده: (122 مشاهده) |
مقدمه: خودکارآمدی عاملی موثر بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت است. ارائه مراقبت‌های پرستاری مبتنی بر شواهد می‌تواند موجب ارتقاء سلامت این گروه از بیماران شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش و به‌کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان شهید نورانی شهر تالش در سال 1402 شرکت داشتند. نمونه گیری به روش در دسترس بود و مشارکت‌کنندگان با روش تصادفی‌سازی از طریق توالی تصادفی دو گروهی، در دو گروه آزمون و شاهد قرار داده شدند. آموزش برای مراقبت مبتنی بر شواهد از زخم پا؛ طی یک جلسه در گروه‌های 5 نفره انجام شد. اطلاعات از طریق فرم مشخصات جمعیت شناختی و پرسش‌نامه خودکارآمدی مراقبت پای بیچر، قبل، بلافاصله و 4 هفته بعد از مداخله جمع آوری شد. داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 27 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین سنی مشارکت‌کنندگان گروه آزمون، 6/396±47/70 و گروه شاهد، 6/095±46/53 بود. براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، بلافاصله (0/001>P) و 4 هفته (0/001>P) بعد از مداخله، میانگین امتیاز خودکارآمدی مراقبت از پا، بین مشارکت‌کنندگان دو گروه اختلاف معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، آموزش و به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد از زخم پای دیابتی باعث افزایش خودکارآمدی مبتلایان می‌گردد. بنابراین، اعضای تیم سلامت و به خصوص پرستاران می توانند با آگاه نمودن مبتلایان به دیابت در مورد نحوه مراقبت از خود و از جمله مراقبت از پا، موجب ارتقاء خودخودکارآمدی بیماران گردند. |
|
| واژه‌های کلیدی: پا، خودکارآمدی، زخم پا، دیابت قندی |
|
|
متن کامل [PDF 947 kb]
(88 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1403/8/8 | پذیرش: 1403/10/23 | انتشار: 1403/2/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
