تاثیر آرایش تمرینهای ترکیبی بر نشانگرهای استرس اکسایشی زنان چاق بیتحرک
|
عاطفه عزتی ، سیروان آتشک ، رضا رشدی بناب  |
گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران ، sirvan.atashak@gmail.com |
|
چکیده: (1907 مشاهده) |
مقدمه: چاقی و سبک زندگی بیتحرک با بروز استرس اکسایشی و بیماریهای مرتبط با آن همراه است. با این حال نتایج پژوهشها بیانگر این است که، انجام تمرینهای ورزشی منظم نقش مهمی در کاهش سطوح استرس اکسایشی ناشی از چاقی دارد. بنابراین هدف از مطالعهی حاضر مقایسه ی تاثیر آرایش تمرینهای ترکیبی بر نشانگرهای استرس اکسایشی زنان چاق بیتحرک بود. مواد و روشها: در مطالعهی نیمه تجربی 45 زن چاق بیتحرک (40-25 سال) به طور تصادفی در یکی از سه گروه کنترل، ترکیبی مقاومتی+استقامتی (R+E) و ترکیبی استقامتی+مقاومتی (E+R) قرار گرفتند. برنامههای تمرینی دوازده هفته و سه جلسه در هفته انجام شد، به طوریکه بخش فعالیت استقامتی شامل دویدن روی تردمیل (با شدت 75-55 درصد HRmax) و بخش فعالیت مقاومتی بر روی ایستگاههای منتخب مقاومتی (با شدت 75-55 درصد 1RM) انجام گرفت. نمونههای خونی و ترکیب بدنی آزمودنیها در دو مرحله قبل و بعد از تمرین مورد اندازهگیری قرار گرفت. برای بررسی دادهها، آزمونهای آماری تحلیل کواریانس و بونفرونی استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که دوازده هفته تمرین ورزشی ترکیبی باعث کاهش معنادار سطوح مالون دی آلدئید (MDA) و افزایش معنادار نشانگرهای آنتیاکسیدانی سوپراکسیددسموتاز (SOD) و ظرفیت آنتیاکسیدانی تام پلاسما (TAC) در زنان چاق میشود (0/05>P). با این حال، تفاوتی بین دو آرایش E+R و R+E مشاهده نشد (0/05<P). نتیجهگیری: یافتههای مطالعه نشان داد که انجام تمرین ورزشی ترکیبی (مستقل از آرایش اجرای فعالیت) روش درمانی موثری برای تعدیل استرس اکسیداتیو ناشی از چاقی در زنان چاق بیتحرک است. |
|
واژههای کلیدی: آنتیاکسیدان، تمرینات ورزشی، چاقی، استرس اکسایشی، زنان |
|
متن کامل [PDF 1280 kb]
(534 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
ورزش دریافت: 1399/11/1 | پذیرش: 1400/5/4 | انتشار: 1399/12/27
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|