مقدمه: با توجه به خواص آنتیاکسیدانی عصارهی گلدر و نقش آنتیاکسیدانها در بهبود دیابت شیرین، در این مطالعه اثر عصارهی متانولی این گیاه بر سطح سرمی گلوکز و لیپیدها در موشهای صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 1 بررسی شد. مواد و روشها: با تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان 70 میلیگرم بر کیلوگرم به موشهای صحرایی نر، دیابت نوع 1 القا شد. قبل از تزریق STZ و 5 روز بعد در حالت ناشتا، خونگیری انجام و موشهایی که سطح سرمی گلوکز آنها بیش از 250 میلیگرم بر دسیلیتر بود، دیابتی محسوب و به 15 گروه تقسیم شدند وعصارهی الکلی گلدر با دوزهای 300، 200،100 میلیگرم بر کیلوگرم گلیبنکلامید با دوز 600 و 5/0 میکروگرم بر کیلوگرم سیسی آب مقطر(حلال عصاره) به مدت 3، 6 و 14 روز به طور جداگانه با گاواژ دریافت کردند. بعد از طی زمان تعیین شده، دوباره خونگیری انجام و سطح سرمی گلوکز و لیپیدها به روش اسپکتروفتومتری با کیتهای مربوط اندازهگیری شد. یافتهها: تجویز عصارهی گلدر با دوز300 میلیگرم بر کیلوگرم طی 3 روز و تجویز دوزهای مختلف عصاره طی 6 و 14 روز، سبب کاهش معنیدار گلوکز سرم شد. همچنین، تیمار موشهای دیابتی با دوزهای مختلف عصاره به مدت 3، 6 و 14 روز سبب کاهش معنیدار میزان کلسترول و تریگلیسریدهای سرم گردید. به علاوه، عصارهی گلدر در مقایسه با گلیبنکلامید، اثر کاهندهی بیشتری بر سطح سرمی گلوکز و تریگلیسریدها در موشهای دیابتی داشت. نتیجهگیری: عصارهی گلدر اثر کاهنده بر سطح سرمی گلوکز و لیپیدها در موشهای دیابتی دارد.
Hedayati M, Pouraboli I, Pouraboli B. Effect of Methanolic Extract of Otostegia persica on Serum Levels of Glucose and Lipids in Type I Diabetic Male Rats. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2010; 12 (4) :435-442 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-936-fa.html
هدایتی مهدیه، پورابولی ایران، پورابولی بتول. اثر عصارهی متانولی گیاه گلدر بر سطح سرمی گلوکز و لیپیدها در موشهای صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 1. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1389; 12 (4) :435-442