مقدمه: از آنجا که میزان گلیکوکالیکس پوشانندهی آندومتر در لانهگزینی جنین مؤثر است، در این مطالعه تأثیر استروژن و پروژسترون بر بیان گلیکوکالیکس پوشانندهی آندومتر و ضخامت آن در موشهای تحریک تخمکگذاری شده در فاز لوتئال بررسی شد. مواد و روشها: در این مطالعه بعد از ایجاد حاملگی کاذب، موشها به دو گروه تقسیم شدند: کنترل و آزمون. در گروه آزمون موشها پس از تحریک تخمکگذاری، با موشهای وازکتومی شده به mateگذاشته شدند و بر اساس دریافت هورمون به پنج گروه تقسیم شدند. 1) استروژن، 2) پروژسترون، 3) استروژن + پروژسترون 4) آنتیپروژسترون + استروژن،5) شاهد. در گروه کنترل حاملگی کاذب به صورت طبیعی ایجاد شد. 5/4 روز بعد از حاملگی از شاخهای رحمی تمامی گروهها نمونهبرداری شد و برای بررسی تغییرات بیان گلیکوکالیکس و ضخامت آندومتر رنگآمیزی شدند. یافتهها: این مطالعه بیانگر آن است که استروژن و پروژسترون باعث افزایش بیان گلیکوکالیکس پوشانندهی آندومتر و پروژسترون باعث کاهش آن میشود. بیشترین میزان ضخامت آندومتر در گروه شاهد و کمترین آن در گروه پروژسترون دیده شد. نتیجهگیری: براساس نتایج به دست آمده در این مطالعه افزودن استروژن به پروژسترون شرایط بهتری را جهت لانهگزینی در مقایسه با پروژسترون تنها ایجاد میکند. این مطالعه تجویز استروژن + پروژسترون در فاز حمایتی لوتئال در موارد تحریک تخمکگذاری را پیشنهاد میکند.