مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثر یک جلسه تمرین شنا و دویدن بر میزان گرسنگی و هورمون‌های گرلین، انسولین و کورتیزول پلاسما در دختران سالم بود. مواد و روش‌ها: 12 داوطلب دختر در سه حالت کنترل، تمرین شنا و دویدن ـ به صورت متقاطع ـ با شدت 80 تا 85% ضربان قلب بیشینه تا حد واماندگی مورد بررسی قرار گرفتند. میزان گرسنگی افراد قبل از هر مرحله خونگیری و 8 ساعت بعد از تمرین به وسیله‌ی پرسش‌نامه‌ی اشتها اندازه‌گیری شد. نمونه‌های خون قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از تمرین گرفته شد. یافته‌ها: تغییر معنی‌داری در میزان گرسنگی بلافاصله، دو و هشت ساعت بعد از یک جلسه‌ی تمرین شنا و دویدن مشاهده نشد. یک جلسه تمرین شنا و دویدن موجب افزایش گرلین بلافاصله و دو ساعت بعد از تمرین گردید. غلظت کورتیزول در هر سه حالت، بلافاصله و دو ساعت بعد از تمرین نسبت به مقدار پایه کاهش داشت. البته این کاهش در حالت‌های ورزشی نسبت به حالت کنترل کم‌تر بود. یک جلسه تمرین شنا و دویدن از افزایش معنی‌دار انسولین جلوگیری نمود. نتیجه‌گیری: ورزش شنا و دویدن موجب افزایش گرلین شد، ولی تاثیری بر میزان گرسنگی نداشت.