مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اضافه وزن، چاقی و سطح آمادگی جسمانی در نوجوانان شیراز بود. مواد و روشها: این بررسی روی 808 دانش‌آموز پسر 16-14 ساله که از راه نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای تصادفی انتخاب شدند، صورت گرفت. قد و وزن آزمودنیها به روش استاندارد اندازهگیری و نمایه‌ی توده‌ی بدن (BMI) محاسبه شد. آزمودنیها با BMI بالاتر از صدک 95 استاندارد مرکز کنترل بیماریها (CDC) برای سن و جنس به عنوان چاق و با BMI صدک 85 تا 95 به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته شدند. سطح آمادگی جسمانی آزمودنیها نیز توسط آزمونهای دراز و نشست، بارفیکس اصلاح شده، تخته کشش، دو 540 متر، دو 45 متر و دو 9´4 متر اندازهگیری شد. یافته‌ها: شیوع اضافه وزن در دانشآموزان 14، 15 و 16 سال به ترتیب 4/13، 2/9 و 8/7% و شیوع چاقی در آن‌ها به ترتیب 8/7، 9/5 و 4/4% بود. یافته‌ها نشان داد هر چه میزان درصد چربی و نمایه‌ی توده‌ی بدن بیشتر باشد، سطح آمادگی جسمانی پایینتر است. نتیجهگیری: شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان شیراز در مقایسه با برخی نقاط کشور و دنیا بیشتر بوده و طی چند سال اخیر روند چاقی در نوجوانان این شهر افزایش پیدا کرده است. از آنجا که ارتباط منفی بین سطح آمادگی جسمانی با درصد توده‌ی چربی و نمایه‌ی توده بدن مشاهده شد، بنابراین انجام فعالیتهای ورزشی برای نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق مورد تأکید قرار میگیرد.
Moghadasi M, Naser K, Ghanbarzadeh M, Shakerian S, Razavi A. Prevalence of Overweight, Obesity and Physical Fitness in Shiraz Adolescents. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2011; 12 (5) :476-482 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-957-fa.html
مقدسی مهرزاد، ناصر کاظم، قنبرزاده محسن، شاکریان سعید، رضوی عبدالحمید. شیوع اضافه وزن، چاقی و سطح آمادگی جسمانی نوجوانان شهر شیراز. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1389; 12 (5) :476-482
