|
بهبود قدرت پیش‌بینی بروز دیابت نوع 2 با استفاده از معیار سال 2003 قند ناشتای مختل: یافته‌های یک مطالعه‌ی مبتنی بر جمعیت با پیگیری 5/6 ساله در تهران
|
هادی هراتی   ، مریم توحیدی ، فرزاد حدائق ، علی سیامک حبیبی معینی ، فریدون عزیزی |
| ، Hadaegh@endocrine.ac.ir |
|
|
چکیده: (38483 مشاهده) |
| مقدمه: هدف از این مطالعه پاسخ به این پرسش بود که آیا استفاده از معیار سال 2003 قند ناشتای مختل (IFG) در مقایسه با تعریف سال 1997 انجمن دیابت آمریکا، باعث بهبود قدرت پیش‌بینی دیابت نوع 2 (T2DM) در آینده در یک جمعیت شهری می‌شود یا خیر. مواد و روش‌ها: همه‌ی افراد غیر دیابتی شرکت‌کننده در مطالعه‌ی قند و لیپید تهران (5794 فرد، 13±42 ساله) به مدت 5/6 سال پیگیری شدند. بروز دیابت نوع 2 بر اساس معیارهای سال 1999 سازمان جهانی بهداشت تعریف شد. برای محاسبه‌ی خطر نسبی (RR) بروز دیابت، از تحلیل رگرسیونی کاکس استفاده شد. تمایز بین مدل‌ها، با محاسبه‌ی سطح زیر منحنی راک (AUC) ارزیابی شد. یافته‌ها: در دوره‌ی پیگیری، 351 مورد جدید دیابت نوع 2 تشخیص داده شد. در تحلیل تک‌متغیره، خطر نسبی بروز دیابت بر اساس معیارهای 1997 و 2003 به ترتیب (3/12-5/7) 6/9 و (0/10-4/6) 4/8 بود. پس از تعدیل‌سازی برای همه‌ی عوامل خطرساز دیابت، RR با معیار 2003 بیشتر از تعریف 1997 شد ]به ترتیب RR با فاصله‌ی اطمینان 95%: (27/4-62/2) 34/3 در برابر (28/3-85/1)46/2[. وارد نمودن معیار 2003 در مدل چند متغیره، میزان تمایز را نسبت به تعریف 1997بهبود بخشید ] AUC با فاصله‌ی اطمینان 95%: (83/0-74/0) 78/0 در مقابل (79/0-70/0) 74/0، 01/0>[P. مدل‌هایی که شامل معیار 2003 یا اختلال تحمل گلوکز بودند، دارای تمایز مشابهی بودند (AUC 786/0 در مقابل 780/0، 7/0=P ). نتیجه‌گیری: وقتی در غربالگری جمعیت از نظر وضعیت دیابت، از گلوکز ناشتا استفاده می‌شود، عملکرد معیار 2003 برای اختلال گلوکز ناشتا در پیش‌گویی بروز آتی دیابت، به طور قابل توجهی بهتر از معیار سال 1997 است. |
|
| واژه‌های کلیدی: قند ناشتای مختل، پیش بینی، دیابت نوع 2، منحنی راک |
|
|
متن کامل [PDF 331 kb]
(2744 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1388/10/7 | انتشار: 1388/8/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
