مقدمه: بیماری‌های قلبی-عروقی از مشکلات رایج سلامتی زنان به­ شمار می­ آید. شواهد نشان می‌دهد که میزان پرولاکتین سرم می‌تواند با بروز بیماری‌های قلبی-عروقی ارتباط داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سطح پرولاکتین با خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی در زنان؛ انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مبتنی بر جمعیت، زنان واجد شرایط از بین شرکت‌کنندگان مطالعه قند و لیپید تهران انتخاب شدند. برای ارزیابی ارتباط پرولاکتین و خطر بیماری قلبی-عروقی از مدل کاکس استفاده شد. یافته‌ها: شرکت‌کنندگان در این مطالعه شامل 1279 زن بودند. میزان پرولاکتین تفاوت معناداری بین دو گروه مبتلا و غیرمبتلا به بیماری قلبی-عروقی نداشت (0/98=p). سن (گروه مبتلا: 7/24±36/97 سال و گروه غیرمبتلا: 7/26±31/68 سال: 0/001>p) و شاخص توده بدنی (گروه مبتلا: 4/52±28/07 کیلوگرم بر مترمربع، گروه غیرمبتلا: 4/46±26/01 کیلوگرم بر مترمربع: 0/001>p) در گروه مبتلا به بیماری قلبی-عرروقی به طور معناداری بالاتر از گروه غیرمبتلا بود. پرولاکتین با افزایش خطر بیماری قلبی-عروقی در کل جمعیت و در گروه یائسه و غیریائسه همراه نبود. در مدل تعدیل شده نیز افزایش خطر مشاهده نشد. با این­حال در مدل تعدیل شده؛ در کل زنان به ازای هر واحد افزایش سن و شاخص توده بدنی به ترتیب حدود 7 درصد و 12 درصد خطر بیماری قلبی-عروقی افزایش یافت. همچنین در زنان یائسه؛ به ازای هر واحد افزایش سن و شاخص توده بدنی، خطر بیماری قلبی-عروقی به ترتیب 10 و 11 درصد افزایش یافت. تعداد زایمان در کل جمعیت نیز خطر بیماری قلبی-عروقی را 25 درصد و در زنان سنین باروری 79 درصد افزایش داد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه ارتباط آماری معنی­داری بین خطر ابتلا به بیماری قلبی-عروقی با سطح پرولاکتین سرم زنان نشان نداد.