مرکز تحقیقات فیزیولوژی غدد درونریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، ghasemi.asghar@gmail.com
چکیده: (3839 مشاهده)
مقدمه: هورمونهای تیروئیدی در تنظیم بیوسنتز سولفید هیدروژن (H2S) نقش دارند. هدف از این مطالعه، تعییـــن اثرات تیروتوکسیکوز بر سطــــح H2S و اندازهگیری بیان ژنهای سیستاتیونین بتا-سنتـــاز (CBS)، سیستاتیونین-گاما لیاز (CSE) و 3-مرکاپتوپیرووات سولفوترانسفراز (3-MST) در بافت چربی موش صحرایی است. مواد و روشها: موشهای صحرایی نر به دو گروه شاهد(8=n) و تیروتوکسیکوز (8=n) تقسیم شدند. تیروتوکسیکوز با اضافه کردن لووتیروکسین (12 میلیگرم در لیتر) به مدت 21 روزدر آب آشامیدنی ایجاد شد. سطح سرمی ترییدوتیرونین و تیروکسین تام و آزاد، و هورمون محرک تیروئیدی در روز 21 اندازهگیری شدند. سطح H2S در سرم و بافت چربی اپیدیدیمال، و همچنین بیان نسبی ژنهای CBS، CSE و 3-MST در بافت چربیاپیدیدیمال، با اندازهگیری نسخههای mRNA، در هر دو گروه در روز 21 صورت گرفت. یافتهها: در گروه تیروتوکسیکوز، سطح سرمی ترییدوتیرونین و تیروکسین تام و آزاد بهطور معنیداری بالاتر و سطح هورمون محرک تیروئیدی بهطور معنیداری پایینتر از گروه شاهد بود. در گروه تیروتوکسیکوز سطح سرمی H2S (میکرومول در لیتر) (43 درصد، 0/001P<) و بافت چربی اپیدیدیمال (30 درصد، 0/044P=) پایینتر از گروه شاهد بود. همچنین تیروتوکسیکوز بیان ژن CSE را کاهش (62 درصد، 0/001P<) و بیان ژن CBS را افزایش (116 درصد، 0/013P=) داد، اما تأثیری بر بیان ژن 3-MST در بافت چربی نداشت. نتیجهگیری: موشهای صحرایی با تیروتوکسیکوز سطح پایینتری از H2S هم در سرم و هم در بافت چربی اپیدیدیمال داشتند که میتواند ناشی از کاهش بیان ژن CSE در بافت چربی باشد. کاهش سطح H2S در سرم و بافت چربی ممکن است در پاتوفیزیولوژی تیروتوکسیکوز نقش داشته باشد.
Jeddi S, Gholami H, Ghasemi A. Effect of Thyrotoxicosis on Gene Expression of Hydrogen Sulfide-producing Enzymes in Epididymal Adipose Tissue of Male Rats. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2019; 21 (2) :92-101 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-2583-fa.html
جدی سجاد، غلامی هانیه، قاسمی اصغر. بررسی اثر تیروتوکسیکوز بر بیان ژن آنزیمهای تولیدکنندهی سولفید هیدروژن در بافت چربی اپیدیدیمال موش صحرایی نر. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1398; 21 (2) :92-101
