|
هیپومنیزیمی و دیابت حاملگی
|
| دکتر سید ابراهیم مصطفوی، دکتر منوچهر نخجوانی، دکتر شیرین نیرومنش |
| ، emrc@sina.tums.ac.ir |
|
|
چکیده: (26357 مشاهده) |
| مقدمه: با تکیه بر مطالعاتی که به نقش منیزیم در متابولیسم کربوهیدرات‌ها پرداخته بود، این مطالعه برای روشن کردن بیشتر ارتباط این کاتیون با دیابت حاملگی انجام شد. از آنجا که دیابت حاملگی با اختلال در متابولیسم گلوکز (OGTT) شناخته می‌شود، از این مطالعه می‌توان به عنوان یک الگوی تحقیقی جهت بررسی اثر متقابل منیزیم با متابولیسم کربوهیدرات استفاده کرد و نتایج حاصل را به دیابت آشکار تعمیم داد. مواد و روش‌ها: دیابت حاملگی به روش NDDG در 620 باردار مراجعه‌کننده به سه بیمارستان وابسته به دانشگاه تهران تشخیص داده شد. هیچ کدام از افراد شرکت‌کننده سابقه بیماری‌های متابولیسمی، قلبی ـ عروقی، کبدی، کلیوی و نیز سابقه قند ناشتای بیشتر از mg/dL 105 را نداشتند و به هنگام انجام این مطالعه HbA1c خون آنها کمتر از 2/6 بود. (میزان طبیعی به روش کالرومتری mol 9/6- 5/4%). یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده در 16 نفر (58/2%) OGTT مختل بود و برای این افراد طبق تعریف دیابت حاملگی مطرح شد. از این تعداد، 13 نفر عوامل خطرساز سن (بالای 30 سال) و چاقی (نمایه توده بدنی بیشتر از 29 کیلوگرم بر متر مربع) را دارا بودند. از افراد شرکت‌کننده در هفته 30-32 آزمون‌های اندازه‌گیری منیزیم سرم و منیزیم RBC، آلبومین، پروتئین تام و کراتینین سرم گرفته شد و نتایج آن با 38 فرد سالم غیرباردار (کنترل غیرباردار) مقایسه گردید. منیزیم سرم و منیزیم RBC گروه‌های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و افراد مبتلا به دیابت حاملگی به ترتیب 14/0±1/2، 11/0±8/1، 9/0±72/1 mg/dL و 25/0±17/5، 25/0±11/5، 25/0±97/4 mg/dL بود که مبین کاهش معنی‌دار منیزم سرم و منیزیم RBC در گروه دیابت حاملگی نسبت به شاهد باردار است (01/0p< و 05/0p<). پروتئین تام گروه‌های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و نیز افراد مبتلا به دیابت حاملگی به ترتیب 28/0±8/6، 28/0±24/6، 18/0±09/6 gr/dL بود که مبین کاهش معنی‌دار پروتئین تام افراد باردار نسبت به افراد غیرباردار (01/0p<) و بین افراد باردار و دیابت حاملگی بود (05/0p<). میزان آلبومین در گروه‌های شاهد غیرباردار، شاهد باردار و دیابت حاملگی به ترتیب 39/0±2/4، 29/0±82/3، 3/0±34/3 gr/dL بود که مبین کاهش معنی‌دار گروه آلبومین در گروه باردار نسبت به گروه غیرباردار (05/0p<) و نیز کاهش معنی‌دار آن در گروه دیابت حاملگی نسبت به گروه باردار است (01/0p<). بین میزان کراتینین گروه باردار و دیابت حاملگی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد اما بین گروه شاهد غیرباردار با دو گروه دیگر اختلاف معنی‌دار دیده شد (14/0±84/0، 06/0±7/0،
1/0±75/0 mg/dL). نتیجه‌گیری: نتایج نمایانگر کاهش معنی‌دار منیزیم سرم و منیزیم RBC در افراد مبتلا به دیابت حاملگی و نشانگر رابطه میان دیابت و هیپومنیزیمی در این بیماران است. |
|
| واژه‌های کلیدی: دیابت حاملگی، منیزیم، آلبومین |
|
|
متن کامل [PDF 367 kb]
(3634 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/2 | انتشار: 1382/3/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
