[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1261
نرخ پذیرش: 46.9
نرخ رد: 53.1
میانگین داوری: 193 روز
میانگین انتشار: 148 روز

:: جلد 6، شماره 3 - ( پاییز 1383 ) ::
جلد 6 شماره 3 صفحات 263-255 برگشت به فهرست نسخه ها
نتایج بلندمدت آدرنالکتومی تام برای بیماری کوشینگ
دکتر امیر بهرامی، دکتر علیرضا عابد مقدم
، : t.u.end.d@tbzmed.ac.ir
چکیده:   (18946 مشاهده)
مقدمه: نتایج بلند مدت آدرنالکتومی دوطرفه برای بیماری کوشینگ در مطالعات مختلف متفاوت بوده است. در رابطه با میزان خاموشی بیماری و شیوع و پیشآگهی سندرم نلسون بعد از آدرنالکتومی تام نیز آمارهای مختلفی ارایه شده است. هدف از این مطالعه ارایه نتایج پیگیری بلندمدت آدرنالکتومی تام برای هیپرپلازی دوطرفه آدرنال (بیماری کوشینگ) است. مواد و روش‌ها: طی یک دوره ده ساله از سال 1370 تا 1380، 54 بیمار با تشخیص سندرم کوشینگ با اتیولوژی‌های مختلف در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز جراحی و در درمانگاههای غدد و متابولیسم پیگیری شدند. از این تعداد 39 بیمار (27 نفر مؤنث و 12 نفر مذکر) با بیماری کوشینگ (کوشینگ هیپوفیزی) و میانگین سنی 6/32 سال تحت عمل جراحی آدرنالکتومی تام قرار گرفته، بعد از عمل از 1 تا 10 سال (متوسط 4/6 سال) پیگیری شدهاند. یافته‌ها: میزان خاموشی بعد از آدرنالکتومی 100% بود. در 2 بیمار بعد از مدتی پیگیری، درمان جایگزینی با پردنیزولون و فلودروکورتیزون قطع شد که می‌تواند نشان دهنده باقی ماندن قسمتی از بافت آدرنال باشد. سندرم نلسون کلاسیک با هیپرپیگمانتاسیون پیشرونده و شدید، ACTH سرم بسیار بالا و تومور هیپوفیز در سی‌تی‌اسکن یا MRI اسکن در 2 بیمار (1/5%) به فواصل زمانی 4 و 6 سال بعد از آدرنالکتومی تام ایجاد شد. در دو بیمار دیگر (1/5%) با وجود پیدایش هیپرپیگمانتاسیون شدید و ACTH سرم بسیار بالا، توموری در MRI اسکن از هیپوفیز پیدا نشد (سندرم نلسون غیرکلاسیک)؛ بنابراین در کل، 4 بیمار (2/10%) با میانگین سنی 23 در پیگیری بلندمدت، سندرم نلسون نشان دادند. هر چهار بیمار مؤنث بودند. 3 بیمار (2 بیمار مؤنث و 1 بیمار مذکر) در دوره پیگیری به ترتیب 7 سال، 6 سال، و 5 سال بعد از آدرنالکتومی با کارسینوم کولون، کارسینوم پانکراس، و کارسینوم متاستاتیک با گرفتاری پریتوان و کبد با منشأ نامعلوم فوت کردند. نتیجه‌گیری: از یافته‌های فوق چنین استنباط می‌شود که آدرنالکتومی تام روش بسیار مؤثر در کنترل هیپرکورتیزولیسم در بیماری کوشینگ به شمار می‌رود. شیوع سندرم نلسون (تومور هیپوفیز بعد از آدرنالکتومی دو طرفه) در این مطالعه کمتر از مطالعات مشابه است و به نظر می‌رسد که زنان جوانتر بیشتر در معرض خطر پیدایش این سندرم باشند.
واژه‌های کلیدی: بیماری کوشینگ، آدرنالکتومی دوطرفه، سندرم نلسون
متن کامل [PDF 423 kb]   (2655 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/2 | انتشار: 1383/6/25
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML     Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:


دکتر امیر بهرامی ، دکتر علیرضا عابد مقدم . نتایج بلندمدت آدرنالکتومی تام برای بیماری کوشینگ . مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1383; 6 (3) :255-263

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-224-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 6، شماره 3 - ( پاییز 1383 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4710