مقدمه: هورمون اینکرتین پپتید شبه گلوکاگون نوع یک ( (GLP-1به تنظیم غلظت انسولین و گلوکز کمک می‌کند، اما اثرات تمرین حاد هوازی بر پاسخ  GLP-1مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین حاد هوازی بر سطوح سرمی GLP-1، گلوکز و انسولین بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی، 20 زن مبتلا به دیابت نوع دو به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10=تعداد) و شاهد (10=تعداد) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت یک جلسه، به فعالیت هوازی (دویدن بر روی تردمیل با شدت متوسط 75-65 درصد ضربان قلب بیشنه تا حد واماندگی) پرداختند. نمونه‌های خون قبل از فعالیت، بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت برای اندازه‌گیری سطوح GLP-1، گلوکز و انسولین جمع‌آوری شدند. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از تغییرات سطوح GLP-1، گلوکز و انسولین معنی‌دار نبود (05/0P>). هم‌چنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین سطوح GLP-1 و گلوکز ارتباط معنی‌داری وجود دارد (05/0>P). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از این است  که انجام فعالیت حاد هوازی با شدت متوسط تا حد واماندگی بلافاصله و 24 ساعت بعد از فعالیت، اثری بر سطوح GLP-1 سرم، گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو ندارد.