بررسی تأثیر تزریق داخل گرهای اتانول 96% در درمان گرههای سرد منفرد خوشخیم مقاوم به سرکوب با لووتیروکسین
|
دکترحبیب ا. . . مصطفوی، ، دکتر محمدحسین دباغمنش |
، dabbaghm@sums.ac.ir |
|
چکیده: (11739 مشاهده) |
مقدمه: در مؤثر بودن سرکوب گرههای سرد منفرد خوشخیم با لووتیروکسین، اختلاف نظر وجود دارد. تزریق داخل گرهای به عنوان یک روش جایگزین در درمان گرههای سرد مطرح است. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر بخشی تزریق اتانول در گرههای سردی که به درمان لووتیروکسین جواب نداده بودند و مشخص کردن میزان جواب تزریق اتانول بر گرههای خوشخیم با خصوصیتهای سیتوپاتولوژیک مختلف است. موارد روشها: 50 بیمار دارای گره سرد خوشخیم که به 6 ماه درمان با سرکوب لووتیروکسین جواب ندادهاند وارد مطالعه شدند. حجم گره با کمک سونوگرافی محاسبه و سپس تزریق اتانول در سه نوبت به داخل گره انجام شد. حجم گره و اندازه آن توسط سونوگرافی قبل و 3 ماه بعد از تزریق بررسی شد. میزان ارتباط کاهش اندازه گره با ویژگیهای بالینی فرد بیمار و ویژگیهای سیتوپاتولوژیک گره مورد توجه قرار گرفت. یافتهها: متوسط حجم گره قبل از درمان با اتانول 37/8±83/20 سیسی و سه ماه بعد از آخرین تزریق اتانول 7/8±88/12 بود (001/0p<). میزان جواب مناسب (کاهش مساوی یا بیشتر از 50%) در 36% از بیماران دیده شد. ارتباط معنیداری بین پارامترهای بالینی و جواب سیتوپاتولوژیک یا اندازه اولیه گره با میزان کاهش در حجم گره به دست نیامد. نتیجهگیری: تزریق اتانول میتواند به عنوان یک روش درمانی مناسب برای گرههای تیروئید که به لووتیروکسین جواب ندادهاند، در نظر گرفته شود. کاهش اندازه گره وابسته به سن و ویژگیهای سیتوپاتولوژیک گره یا اندازه گره قبل از تزریق با اتانول نیست. |
|
واژههای کلیدی: گره سرد، اتانول، تزریق درون گرهای، لووتیروکسین، گواتر |
|
متن کامل [PDF 246 kb]
(2301 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز دریافت: 1385/9/1 | انتشار: 1383/6/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|