مقدمه: در این مطالعه، تاثیر 10 هفته تمرینات تناوبی شدید و مصرف مکمل زنجبیل بر سازگاری‌های ساختاری و عملکردی قلبی در زنان دارای اضافه وزن بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق نیمه تجربی تصادفی شده شاهددار، 24 زن دارای اضافه وزن سالم (سنین 30-20 سال) به طور تصادفی در سه گروه زنجبیل (8=تعداد)، تمرین+ زنجبیل (8=تعداد) و تمرین+دارونما (8=تعداد) تقسیم شدند و به مدت 10 هفته به انجام تمرین تناوبی شدید )40 متر سرعت رفت و برگشت) و مصرف روزانه 3 گرم قرص زنجبیل یا دارونما پرداختند. یافته‌ها: افزایش معنی‌دار ابعاد بطن چپ سیستولی (LVDs) در گروه‌های تمرین+زنجبیل (006/0p=) و تمرین+دارونما (002/0p=)؛ و افزایش حجم ضربه‌ای (019/0p=) و قطر دهلیز چپ (015/0p=) در گروه تمرین+زنجبیل مشاهده شد. به علاوه، کاهش معنی‌دار فشار سیستولی در گروه‌های تمرین+زنجبیل (001/0p=) و زنجبیل (001/0p=) و کاهش معنی‌دار فشار دیاستولی در گروه زنجبیل (01/0p=) وجود داشت. اختلاف معنی‌داری بین سه گروه در میانگین تغییرات هیچ یک از شاخص‌ها به دست نیامد (05/0<p). نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید به تنهایی یا همراه با مکمل زنجبیل، بهبود نسبی ویژگی‌های ساختاری و عملکردی قلب زنان دارای اضافه وزن را به همراه دارد؛ در حالی که زنجبیل به تنهایی، اثرات کاهنده‌ای بر فشار خون سیستول و دیاستول دارد. بین انجام تمرینات تناوبی شدید و مصرف زنجبیل بر سازگاری‌های ساختاری و عملکردی قلبی، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.