مقدمه: دیابت، بیماری مزمن چندعاملی است که درمان قطعی ندارد و نیازمند انجام رفتارهای خودمراقبتی مداوم است. یکی از موانع مهم پیگیری رفتارهای خودمراقبتی در کنترل دیابت، اختلال­های هیجانی از جمله الکسیتایمیا است. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه شاخص­های کنترل  قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو در دو گروه الکسیتایمیا و غیر الکسیتایمیا بود. مواد و روش­ها: مطالعه‌ی‌ حاضر از نوع مقطعی بود. نمونه‌ی پژوهش شامل 80 نفر (47 زن و 33 مرد؛ سنین 40 تا 60 سال) از مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان لبافی­نژاد در سال 1391 بود. ابزار جمع‌آوری داده‌های شامل پرسش‌نامه­ی داده‌های آمارنگاری، تن‌سنجی و بالینی، پرسش‌نامه­ی مقیاس کوتاه فعالیت­های خود­مراقبتی دیابت و پرسش‌نامه­ی الکسیتایمیا بود. به منظور بررسی میزان هموگلوبین گلیکوزیله از آزمودنی‌ها آزمایش خون گرفته شد. یافته­ها: یافته‌های آزمون همبستگی پیرسون نشان داد الکسیتایمیا با رفتارهای خودمراقبتی (49/0-) رابطه‌ی منفی و معنی‌دار و با هموگلوبین گلیکوزیله (44/0) رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری دارد. یافته‌های به دست آمده از آزمون تی نشان داد رفتارهای خودمراقبتی در گروه الکسیتایمیک نسبت به گروه غیرالکسیتایمیک به طور معنی‌داری کمتر و هموگلوبین گلیکوزیله در آن‌ها بیشتر بود. نتیجه­گیری: ابتلا به الکسیتایمیا در مبتلایان به دیابت نوع 2 سبب کوتاهی در انجام رفتارهای خودمراقبتی در آنان می­گردد و به تبع آن سطح هموگلوبین گلیکوزیله در این افراد بیشتر از گروه غیر الکسیتایمیا است. یافته‌های پژوهش حاضر می­تواند مقدمه­ای بر انجام مطالعات در زمینه­ی مشکلات هیجانی مبتلایان به دیابت نوع دو باشد تا از راه بتوان به راهکارهای موثرتر درمانی در کنترل دیابت دست یافت.