تمایز سلولهای بنیادی کارسینومای جنینی به سلولهای انسولینساز با استفاده از عصارهی پانکراس در شرایط آزمایشگاهی
|
مرضیه ابراهیمی هفشجانی، فریبا اسماعیلی، فریبا هوشمند |
دانشگاه علوم پزشکی ، ebrahimi.marzeh@yahoo.com |
|
چکیده: (8337 مشاهده) |
مقدمه: دیابت نوع 1 در نتیجهی تخریب خودایمنی سلولهای بتای جزایر پانکراس ایجاد میگردد. تاکنون پژوهشهای گستردهای برای تولید سلولهای انسولینساز از سلولهای بنیادی انجام گرفته است. سلولهای کارسینومای جنینی P19 سلولهایی پرتوان هستند که میتوانند به انواع سلولهایی از سه لایه جنینی تمایز یابند. در پژوهش حاضر تمایز سلولهای P19 به سلولهای انسولینساز با استفاده از عصارهی پانکراس موش مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: اجسام شبهجنینی به دست آمده از سلولهای P19 در محیط حاوی 03/0سرم همراه با غلظتهای 50, 100, 200 و300 میلیگرم بر میلیلیتر عصارهی پانکراس به مدت 14-7 روز کشت داده شد. رنگآمیزی دیتیزون برای شناسایی سلولهای انسولینساز استفاده گردید. آنتیبادیهای منوکلونال موشی انسولین-پروانسولین و گیرندهی بتای انسولین برای ایمنوفلورسنس استفاده شد. محتوای انسولین سلولی و انسولین ترشح شده توسط سلولهای تمایز یافته در پاسخ به غلظت 5/5 و 25 میلیمولار گلوکز با استفاده از کیت الایزا اندازهگیری گردید. یافتهها: سلولهای تیمار شده با عصارهی پانکراس به رنگآمیزی دیتیزون پاسخ مثبت داده و به صورت اجتماعات سلولی قرمز ارغوانی مشاهده شدند. ایمنوفلورسنس بیان نشانگرهای سلولهای بتا (انسولین ـ پروانسولین و گیرندهی بتای انسولین) را در این سلولها نشان داد. سلولهای به دست آمده از تمایز توانایی تولید و ترشح انسولین را داشتند، این سلولها در پاسخ به افزایش غلظت گلوکز محیط انسولین بیشتری ترشح کردند. نتیجهگیری: سلولهای P19 در حضور عصارهی پانکراس به سلولهایی با قابلیت تولید و ترشح انسولین تمایز مییابند. این سلولها میتوانند به تنشهای گلوکز محیط به صورت افزایش ترشح انسولین پاسخ دهند. |
|
واژههای کلیدی: سلولهای بنیادی کارسینومای جنینی، عصارهی پانکراس، سلولهای تولید کنندهی انسولین |
|
متن کامل [PDF 303 kb]
(2887 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز دریافت: 1391/10/18 | پذیرش: 1392/3/7 | انتشار: 1392/9/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|