مقدمه: تمرینهای تناوبی شدید به عنوان یک رویکرد مؤثر در بهبود آمادگی در مدت زمان کوتاه به کار گرفته میشوند. اثر اینگونه تمرینها بر سازگاریهای هورمونی و فیزیولوژیک که منجر به افزایش اجرای هوازی و بیهوازی ورزشکاران میشود، هنوز نامشخص است. بنابراین، مطالعهی حاضر با هدف بررسی اثر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه بر برخی متغیرهای هورمونی و فیزیولوژیک انجام شد. مواد و روشها: پانزده کشتیگیر تمرینکرده به طور تصادفی به دو گروه (تجربی=8 نفر، شاهد=7 نفر) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرینها، آزمودنیها، 1) آزمون فزاینده 2) چهار آزمون پیاپی وینگیت با 4 دقیقه استراحت بین هر آزمون را اجرا کردند. نمونههای خون در زمان استراحت پیش و پس از تمرینها جمعآوری شد. هر دو گروه برنامهی تمرین کشتی مشابهی را به مدت چهار هفته دنبال کردند، در حالیکه گروه تجربی در کنار برنامهی تمرین کشتی آزمون دویدن سرعتی بیهوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه، دو جلسه در هر هفته اجرا میکردند. یافتهها: گروه تجربی افزایش معنیداری در حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) (4/5%)، حداکثر برونده توان (9/34%) و میانگین بروندهتوان (3/29%) نشان داد. تستوسترون تام، نسبت تستوسترون تام به کورتیزول (TCR) و نسبت تستوسترون آزاد به کورتیزول (FTCR) در گروه تجربی (مورد) افزایش یافت (05/0P<)، البته اختلاف معنیداری بین دو گروه در پسآزمون مشاهده نشد. کورتیزول در هر دو گروه تمایل به کاهش داشت (05/0P>). نتیجهگیری: یافتههای حاضر پیشنهاد میکند که یک برنامهی تمرین تناوبی فوق بیشینه با دورههای استراحت کوتاه میتواند موجب افزایش اجرای هوازی و بیهوازی در مدت زمان کوتاه شود. تغییرات هورمونی مشاهده شده، سازگاریهای آنابولیک ناشی از تمرینهای را پیشنهاد میکنند.
Farzad B, Gharakhanlou R, Agha-Alinejad H, Bahraminejad M, Bayati M, Mehrabian F et al . Effect of 4 Weeks of Supramaximal Sprint Interval Training on Physiological, Hormonal and Metabolic Factors. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2010; 12 (1) :34-41 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-965-fa.html
فرزاد بابک، قراخانلو رضا، آقاعلی نژاد حمید، بهرامی نژاد مرتضی، بیاتی مهدی، محرابیان فرهاد و همکاران.. اثر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه بر برخی عوامل فیزیولوژیک، هورمونی و متابولیک. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1389; 12 (1) :34-41