[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1255
نرخ پذیرش: 46.9
نرخ رد: 53.1
میانگین داوری: 193 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جلد 12، شماره 1 - ( 2-1389 ) ::
جلد 12 شماره 1 صفحات 41-34 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه بر برخی عوامل فیزیولوژیک، هورمونی و متابولیک
بابک فرزاد ، رضا قراخانلو ، حمید آقاعلی نژاد ، مرتضی بهرامی نژاد ، مهدی بیاتی ، فرهاد محرابیان ، اسماعیل پلویی
، ghara_re@modares.ac.ir
چکیده:   (30208 مشاهده)

مقدمه: تمرین‌های تناوبی شدید به عنوان یک رویکرد مؤثر در بهبود آمادگی در مدت زمان کوتاه به کار گرفته می‌شوند. اثر این‌گونه تمرین‌ها بر سازگاری‌های هورمونی و فیزیولوژیک که منجر به افزایش اجرای هوازی و بی‌هوازی ورزشکاران می‌شود، هنوز نامشخص است. بنابراین، مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی اثر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه بر برخی متغیرهای هورمونی و فیزیولوژیک انجام شد. مواد و روش‌ها: پانزده کشتی‌گیر تمرین­کرده به طور تصادفی به دو گروه (تجربی=8 نفر، شاهد=7 نفر) تقسیم شدند. پیش و پس از تمرین‌ها، آزمودنی‌ها، 1) آزمون فزاینده 2) چهار آزمون پیاپی وینگیت با 4 دقیقه استراحت بین هر آزمون را اجرا کردند. نمونه­های خون در زمان استراحت پیش و پس از تمرین‌ها جمع­آوری شد. هر دو گروه برنامه‌ی تمرین کشتی مشابهی را به مدت چهار هفته دنبال کردند، در حالی‌که گروه تجربی در کنار برنامه­ی تمرین کشتی آزمون دویدن سرعتی بی­هوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه، دو جلسه در هر هفته اجرا می­کردند. یافته­ها: گروه تجربی افزایش معنی­داری در حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) (4/5%)، حداکثر برون­ده توان (9/34%) و میانگین برون­ده‌توان (3/29%) نشان داد. تستوسترون تام، نسبت تستوسترون تام به کورتیزول (TCR) و نسبت تستوسترون آزاد به کورتیزول (FTCR) در گروه تجربی (مورد) افزایش یافت (05/0P<)، البته اختلاف معنی­داری بین دو گروه در پس‌آزمون مشاهده نشد. کورتیزول در هر دو گروه تمایل به کاهش داشت (05/0P>). نتیجه­گیری: یافته­های حاضر پیشنهاد می­کند که یک برنامه‌ی تمرین‌ تناوبی فوق بیشینه با دوره‌های استراحت کوتاه می­تواند موجب افزایش اجرای هوازی و بی­هوازی در مدت زمان کوتاه شود. تغییرات هورمونی مشاهده شده، سازگاری‌های آنابولیک ناشی از تمرین‌های را پیشنهاد می­کنند.

واژه‌های کلیدی: تستوسترون، کورتیزول، تمرین تناوبی سرعتی
متن کامل [PDF 314 kb]   (5991 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1389/3/8 | انتشار: 1389/2/25
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farzad B, Gharakhanlou R, Agha-Alinejad H, Bahraminejad M, Bayati M, Mehrabian F et al . Effect of 4 Weeks of Supramaximal Sprint Interval Training on Physiological, Hormonal and Metabolic Factors. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2010; 12 (1) :34-41
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-965-fa.html

فرزاد بابک، قراخانلو رضا، آقاعلی نژاد حمید، بهرامی نژاد مرتضی، بیاتی مهدی، محرابیان فرهاد و همکاران.. اثر چهار هفته تمرین تناوبی سرعتی فوق بیشینه بر برخی عوامل فیزیولوژیک، هورمونی و متابولیک. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1389; 12 (1) :34-41

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-965-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 12، شماره 1 - ( 2-1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 41 queries by YEKTAWEB 4692