چکیده

مقدمه: هدف این مقاله مرور یافته‌های موجود در مورد واسکولیت ناشی از داروهای ضدتیروئید است. مواد و روش‌ها:  پژوهش‌های انجام شده بین سال‌های 1960 تا 2009 با کلمات کلیدی «داروهای ضد تیروئید و واسکولیت»، «داروهای ضد تیروئید و خونریزی منتشر آلوئولی» و «داروهای ضد تیروئید و گلومرولونفریت» در وب سایت مدلاین مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: 92 مقاله واجد معیارهای انتخابی بودند. یافته‌ها نشان داد که 46-15% بیماران درمان شده با پروپیل تیواوراسیل (PTU) دارای ANCA‌ مثبت شدند، در مقابل تنها 3-0% بیماران درمان شده با کربی‌مازول (CMZ) یا متی‌مازول (MMI)  دچار این عارضه شدند. از داروهای ضد تیروئید، PTU شایع‌ترین دارویی است که بیشتر به عنوان عامل ایجاد واسکولیت ناشی از دارو گزارش می‌شود. بیماری تیروئید زمینه‌ای در بیشتر موارد، بیماری گریوز است اما در همراهی با گواتر مولتی‌ندولر سمی نیز گزارش شده است. نشانه‌های واسکولیت ناشی از PTU عبارتند از: کم‌خونی (که در بیشتر بیماران مشاهده می‌شود)، ضایعات پوستی (زخم، پورپورا، ندول‌های زیرجلدی و ضایعات شبیه اریتم ندوزوم و اریتم مولتی فرم)، آرترالژی، تب، خستگی، لنفادنوپاتی، هماچوری، پروتئینوری، خونریزی آلوئولار و پلورال افیوژن، خونریزی منتشر آلوئولی و گلومرولونفریت هلالی. هنگامی‌که واسکولیت ناشی از PTU تشخیص داده می‌شود، تنها قطع دارو می‌تواند سبب برطرف شدن علایم طی 4-1 هفته شود. در کل پیش‌آگهی واسکولیت ناشی از داروهای ضد تیروئید بسیار بهتر از واسکولیت‌های اولیه می‌باشد. نتیجه‌گیری: داروهای ضد تیروئید مثل PTU می‌توانند سبب ایجاد واسکولیت ANCA مثبت شوند که بیماری‌زایی آن ممکن است چندعاملی باشد و تشخیص براساس ارتباط بین واسکولیت بالینی و تجویز داروی ضد تیروئید و نیز کنار گذاشتن همه‌ی وضعیت‌هایی است که واسکولیت را تقلید می‌کنند. بعد از تشخیص، داروی ضد تیروئید باید به سرعت قطع شود و پروگنوز آن در اغلب موارد خوب می‌باشد.