مقدمه: در سنجش ید ادرار، مرحلهی هضم یکی از مراحل اساسی به منظور حذف مواد تداخلکننده و نیز آزاد سازی ید از نمونهی ادرار محسوب میشود. حرارت دادن محلول دارای اسید به مدت یک ساعت علاوه بر طولانی شدن زمان سنجش، همواره مشکل ایمنی در هضم اسیدی به شیوهی حرارتی را مطرح ساخته است. هدف از این مطالعه جایگزینی امواج مایکروویو به جای حرارت الکتریکی در هضم و سنجش ید ادراری بود. مواد و روشها: هضم نمونههای ادرار در محیط اسید کلریک به شیوهی رایج حرارت الکتریکی و نیز امواج مایکروویو انجام شد. میزان ید توسط واکنش معروف سندل ـ کالتوف و نقش کاتالیزوری ید در واکنش سریم (+4) و آرسنیک (+3) انجام شد. یافتهها به منظور افزایش سرعت و دقت، در میکروپلیت و توسط دستگاه خوانشگر الایزا خوانده شد. حساسیت، دقت و قیاس یافتهها به هر دو روش بررسی شد. یافتهها: فقط 10 دقیقه استفاده از توان 80 وات امواج مایکروویو برای هضم کامل نمونه ادرار کافی بود. محدودهی عملکرد این روش 20 تا 400 میکروگرم در لیتر بود. ضریب تغییرات درون آزمونی 7/6 تا 3/9% و ضریب تغییرات برون آزمونی 8/9 تا 3/12% محاسبه شد. یافتههای حاصل از این روش با روش رایج هضم اسیدی همبستگی خوب (ضریب رگرسیون 928/0) و توافق (شیب 963/0) داشت. میزان بازیافت 91 تا 113% بود. حساسیت روش اندازهگیری 5 میکروگرم در لیتر محاسبه شد. نتیجهگیری: دادههای حاصل از این مطالعه نشان داد که روش هضم به شیوهی امواج مایکروویو جایگزین مناسبی برای هضم به روش حرارت الکتریکی است و قادر به کاهش زمان سنجش و افزایش ایمنی روش است. کاهش هزینهی دستگاه نیز مزیت دیگر این شیوهی هضم محسوب میشود.
Khazan M, Yaghmaei P, Behdadfar L, Daneshpour M, Hedayati M. Microwave Digestion for Urine Iodine Determination . Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2010; 12 (1) :65-70 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-777-fa.html
خزان مرجان، یغمایی پریچهر، بهدادفر لیلا، دانشپور مریم السادات، هدایتی مهدی. روش هضم مایکروویوی برای سنجش میزان ید ادرار. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1389; 12 (1) :65-70