|
تأثیر ورزش استقامتی منظم بر شاخص‌های چاقی شکمی زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ایران سال 87
|
صغری نیک پور   ، شیدا وحیدی ، مهدی هدایتی ، حمید حقانی ، حمید آقاعلی نژاد ، لیلی بریم نژاد ، بابک سودمند |
| ، s-nikpour@iums. ac.ir |
|
|
چکیده: (51327 مشاهده) |
| مقدمه: بهبود شاخص‌های چاقی شکمی در زنان چاق میانسال در اثر تمرین‌های ورزشی اهمیت ویژه‌ای دارد. بررسی اثر برنامه‌ی ورزشی استقامتی منظم بر شاخص‌های چاقی شکمی (نسبت دور کمر به دور باسن، دور کمر، نسبت دور کمر به قد و درصد چربی) در زنان شاغل هدف این مطالعه بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی در عرصه با گروه شاهد بود. با فراخوان، زنان بالای 35 سال، دارای چاقی شکمی؛ عادات ماهیانه‌ی منظم و عدم فعالیت ورزشی منظم از دانشکده‌های پرستاری و مامایی، پزشکی، توانبخشی، پیراپزشکی، دانشکده‌ی بهداشت و حوزه‌های مختلف سازمان مرکزی شامل حوزه‌ی ریاست، معاونت‌های پژوهشی، آموزشی، دانشجویی، پشتیبانی و درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران، ثبت نام به عمل آمد. داوطلبان واجد شرایط (31 نفر) به صورت تخصیص تصادفی به گروه‌های تمرین استقامتی (17 نفر) و شاهد (14 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه آزمون به مدت 8 هفته تمرین استقامتی منظم داشتند. در ابتدا و انتهای مطالعه در دو گروه، علاوه بر ثبت اطلاعات پرسشنامه، اندازه‌گیری‌های تن‌سنجی و ظرفیت هوازی بیشینه نیز با متر، کالیپر و کورنومتر انجام شد. یافته‌ها: نسبت دور کمر به دور باسن در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی‌داری نداشت، اما تمرین استقامتی منظم بر شاخص‌های دور کمر، نسبت دور کمر به قد و درصد چربی به طور معنی‌داری تأثیر گذاشت (05/0>P). هرچند کاهش شاخص دور کمر به دور باسن در گروه مورد معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: معنی‌دار نبودن کاهش نسبت دورکمربه دور باسن بعد از انجام ورزش استقامتی منظم احتمالاً به دلیل کوتاه بودن مدت هفته‌ای تمرین یا عدم کنترل رژیم غذایی بوده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: ورزش استقامتی، شاخص‌های چاقی شکمی، زنان شاغل، کارآزمایی بالینی |
|
|
متن کامل [PDF 275 kb]
(6461 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1388/5/28 | انتشار: 1388/12/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
