|
پوکی استخوان در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی: ارایه راهکار ریاضی برای شناسایی بیماران پرخطر بر اساس یافته‌های بالینی
|
دکتر علیرضا استقامتی   ، دکتر رزیتا علیزاده ، دکتر مهرشاد عباسی ، دکتر اکبرسلطانی ، دکتر حسین فروتن ، دکتر باقر لاریجانی |
| ، esteghamati@sina.tums.ac.ir |
|
|
چکیده: (۲۶۵۲۰ مشاهده) |
| مقدمه: فراوانی پوکی استخوان در بیماران کبدی (CLD) از جمعیت عادی بیشتر است اما مشخص نیست که کدام بیماران در معرض خطر بیشتری هستند. در این مطالعه شیوع پوکی استخوان در مبتلایان به بیماری مزمن کبد با شاهدان سالم مقایسه شده است. هم‌چنین راهکاری ریاضی برای غربالگری بیماران CLD در معرض خطر بر اساس یافته‌های بالینی پیشنهاد شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه روی 65 بیمار (29 زن و 36 مرد) مبتلا به CLD انجام شد. پس از اخذ رضایت، ثبت شرح حال و انجام معاینات، تراکم استخوان بیماران در دو جایگاه گردن فمور و مهره‌های کمری سنجیده شد. فراوانی پوکی استخوان در این بیماران تعیین و میزان تراکم استخوان آنها با افراد شاهد جور شده از نظر سن و جنس مقایسه شد. در پایان بر اساس متغیر‌های اساسی مطالعه، تابعی برای کشف بیماران پرخطر که باید تراکم استخوان آنها سنجیده شود، تعریف شد. یافته‌ها: فراوانی استئوپنی و استئوپروز در بیماران به ترتیب 7/47% و 1/23% بود. تراکم استخوان (BMD) کلی فمور و مهره‌ها در گروه بیماران در مقایسه با افراد سالم کمتر بود (به ترتیب 05/0 p< و 005/0p<). BMD کلی فمور و مهره‌ی زنان بیمار نسبت به زنان سالم و BMD کلی مهره‌ی مردان بیمار نسبت به مردان سالم به طور بارزی کمتر بود (005/0p< برای هر سه گروه). سن با کنترل اثر نمایه‌ی توده‌ی بدنی با تراکم کلی استخوان فمور مردان و مهره‌ی زنان رابطه‌ی خطی معکوس داشت (به ترتیب
5/0-rs= و 43/0-r=، 005/0p<). نمایه‌ی توده‌ی بدنی با کنترل اثر سن با تراکم استخوان فمور مردان و فمور و مهره‌ی زنان رابطه‌ی مستقیم داشت (به ترتیب4/0rs=، 44/0r= و 37/0r=،ا 05/0p<). زنان مبتلا به هپاتیت خود ایمن، هپاتیت کلستاتیک و هپاتیت با علت ناشناخته از بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی تراکم استخوان کمتری داشتند. فراوانی پوکی استخوان در زنان دارای آسیت (05/0p<) و افت پلاکت (05/0p<) بیشتر بود. تراکم استخوان زنانی که مدت طولانی‌تری به بیماری کبدی مبتلا بودند، کمتر بود (005/0p<). BMD مهره‌ها در زنان مبتلا در درجه‌ی A Child از زنان Child C بیشتر بود (05/0p<). چنین یافته‌هایی در مردان وجود نداشت. توابع افتراق دهنده‌ی بیماران با خطر بالا و کم بر اساس چهار متغیر نمایه‌ی توده‌ی بدنی، سن، جنس و وجود آسیت تعریف شدند. این روش برای کشف بیماران در معرض خطر، حساسیت 85% و ارزش اخباری مثبت 87% دارد. نتیجه‌گیری: پوکی استخوان در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن کبدی شایع‌تر از جمعیت عادی است. از یافته‌های بالینی مانند جنس، سن، نمایه‌ی توده‌ی بدنی، و آسیت می‌توان برای تعیین بیماران در معرض خطر برای شروع زودتر اقدامات تشخیصی و درمانی استفاده کرد |
|
| واژه‌های کلیدی: سنجش تراکم استخوان، پوکی استخوان، استئوپنی، بیماری مزمن کبدی، غربالگری |
|
|
متن کامل [PDF 273 kb]
(۳۱۲۳ دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/21 | انتشار: 1384/12/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
|
Esteghamati A, Alizadeh R, Abassi M, Soltani A, Frotan H, Larijani B. Osteoporosis in chronic liver disease: a mathematical method to screen high-risk patients based on clinical findings. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2006; 8 (1) :71-78 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-59-fa.html
دکتر علیرضا استقامتی ، دکتر رزیتا علیزاده ، دکتر مهرشاد عباسی ، دکتر اکبرسلطانی ، دکتر حسین فروتن ، دکتر باقر لاریجانی . پوکی استخوان در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کبدی: ارایه راهکار ریاضی برای شناسایی بیماران پرخطر بر اساس یافته‌های بالینی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. ۱۳۸۵; ۸ (۱) :۷۱-۷۸ URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-۱-۵۹-fa.html
|
