مقدمه: چاقی و اضافه وزن زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌های مزمن هستند. با توجه به آمار رو به افزایش چاقی در افراد کم‌تحرک به ویژه کارکنان اداره‌ها، بررسی شیوع چاقی و ارتباط آن با شیوه‌ی زندگی جایگاه کلیدی در یافتن راه‌ حل‌های مناسب دارد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 110 مرد شاغل در قسمت اداری سازمان مرکزی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز پرسشنامه‌هایی را شامل برخی جنبه‌های شیوه‌ی زندگی و شاخص‌های تن‌سنجی تکمیل کردند. متغیرهای تحقیق شامل نمایه‌ی توده‌ی بدن (BMI)، درصد چربی بدن، الگوی فعالیت بدنی، استعمال دخانیات و مصرف دارو بود. اندازه‌گیری چربی بدن با روش امپدانس بیوالکتریکی انجام شد. یافته‌ها: در این مطالعه میانگین سن افراد بررسی شده، 8/7±40 بود. 26% دارای اضافه وزن و 52% چاق بودند. فعالیت افراد در گروه‌های خیلی سبک، سبک، متوسط و سنگین به ترتیب 28%، 34%، 37% و 1% به دست آمد. بین سطح فعالیت بدنی با BMI، درصد چربی بدن و اندازه‌ی دور کمر ارتباط معکوس معنی‌دار وجود داشت (r پیرسون به ترتیب 31/0-، 32/0-، 34/0- و 001/0p< ). از کل افراد مورد بررسی، 95% با وسیله‌ی نقلیه‌ی شخصی یا عمومی در محل کار حاضر می‌شدند که بین نحوه‌ی حضور در محل کار، BMI و درصد چربی بدن ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0p<). با افزایش سن افراد، BMI و درصد چربی بدن افزایش معنی‌داری پیدا ‌کرد (05/0=r، 001/0p<). ارتباط معنی‌داری بین BMI با قومیت، سطح تحصیلات، کشیدن سیگار، مصرف قهوه و چای، طول ساعات کاری، ساعات خواب، مصرف دارو و مصرف صبحانه در جمعیت مورد مطالعه به دست نیامد. نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که با کاهش سطح فعالیت بدنی و افزایش سن، BMI و درصد چربی بدن افزایش می‌یابد و با توجه به شیوع بالای چاقی در کارکنان دانشگاه توصیه می‌شود کارکنان نسبت به میزان انرژی دریافتی روزانه‌ی خود توجه بیشتری داشته، برنامه‌ی فعالیت منظمی برای خود تنظیم نمایند.