مقدمه: در کشور ما با وجود اینکه از سال 1375 همهی نمکهای مصرفی مردم یددار شده هنوز کاهش شیوع گواتر در برخی مناطق به حد مورد انتظار نرسیده است. یکی از علل این امر میتواند وجود مشکلاتی در نحوهی نگهداری و زمان افزودن نمک یددار به غذا هنگام پخت غذا باشد. در این بررسی میزان آگاهی، نگرش و عملکرد زنان متأهل جمعیت تحت پوشش عرصه آموزش پزشکی جامعهنگر کرمانشاه در مورد نحوهی استفاده از نمک یددار در سال 1383 بررسی شده است. مواد و روشها: با استفاده از اطلاعات سرشماری سال 1378 (در جمعیت تحت پوشش عرصهی آموزش پزشکی جامعهنگر که در طی آن برای هر خانوار پرونده تشکیل و شمارهی مخصوص به آن خانوار داده شد و اطلاعات آن در کامپیوتر مرکز موجود است) 400 خانوار به روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندی شده انتخاب و ضمن مراجعه به خانوارها و جلب اطمینان و همکاری آنها با مشاهدهی نوع نمک مصرفی و نحوهی نگهداری آن پرسشنامهای که حاوی سؤالهای آگاهی، نگرش و عملکرد بود، با پرسش از زن خانواده یا فرد مسئول پخت و پز خانواده تکمیل شد. یافتهها: زنان مورد مطالعه 400 نفر با میانگین سنی 5/7±91/32 سال بودند که 28٪ زیر 29 سال، 8/34٪ بین 30 تا 34 سال و 3/37٪ 35 سال و بالاتر داشتند. 5/50٪ بیسواد، 3/18٪ دارای تحصیلات ابتدایی تا دیپلم و 3/31٪ دارای مدرک دانشگاهی بودند. میزان آگاهی ضعیف (3/48٪)، نگرش متوسط (9/55٪) و عملکرد متوسط (8/83٪) گزارش شد. آزمون مجذور خی برای بررسی رابطهی عملکرد، آگاهی و نگرش با سطح تحصیلات و همچنین رابطهی عملکرد و آگاهی با سن معنیدار نبود ولی این آزمون برای رابطهی نگرش با سن معنیدار گزارش شد. نتیجهگیری: با توجه به سطح آگاهی زنان نسبت به نگهداری و نحوهی مصرف نمک یدار در کرمانشاه و با توجه به برد وسیع رادیو و تلویزیون، آموزش جامعه از طریق صدا و سیما ضروری به نظر میرسد.
Azizi A, Amirian F, Amirian M. Effects of Knowledge, Attitude and Practice of Married Women with Community Oriented Medical Education in City of Kermanshah City on Iodized Salt Consumption (2004). Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2008; 10 (3) :205-210 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-533-fa.html
عزیزی علی، امیریان فرهاد، امیریان مرضیه. میزان آگاهی و نگرش زنان متأهل تحت پوشش عرصهی آموزش پزشکی جامعهنگر شهرستان کرمانشاه در مورد نحوهی استفاده از نمک یددار (1383). مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. 1387; 10 (3) :205-210