مقدمه: استئوپروز یک بیماری تهدید‌کننده‌ی حیات است و از مهم‌ترین عوامل مؤثر در ایجاد این بیماری ذخایر کلسیمی ناکافی استخوانی در سنین میانسالی و بالاتر است که به علت فقدان کلسیم کافی در رژیم غذایی در طول دوران زندگی به ویژه در سنین بلوغ و رشد است. بر این اساس امروزه، استفاده از نمک‌های کلسیمی در قالب مکمل‌های دارویی و غذاهای غنی شده با کلسیم به عنوان راهکار مقابله با این بیماری به ویژه در خانم‌ها توصیه می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان جذب کلسیم از کربنات‌کلسیم در مقایسه با استات‌کلسیم بود. مواد و روش‌ها: طی یک کارآزمایی بالینی، 20 داوطلب مؤنث در محدوده‌ی سنی 25-21 سال با داشتن معیارهای ورود به مطالعه، بررسی شدند. در روز مطالعه ابتدا اولین نمونه‌ی ادرار صبحگاهی ناشتای افراد مورد مطالعه جمع‌آوری شد. 2 ساعت پس از مصرف یک وعده‌‌ی غذایی یکسان، قرص جوشان کربنات‌کلسیم به صورت محلول در آب به افراد داده شد و نمونه‌های ادراری در طول 4 ساعت پس از مصرف دارو جمع‌آوری شد. پس از یک دوره‌ی 10 روزه، همین آزمایش دوباره با محلول استات‌کلسیم تکرار شد. یافته‌ها با استفاده از آزمون آماری تی جفتی مورد مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین افزایش کلسیم ادرار به دنبال مصرف کربنات‌کلسیم 1/6±55/38 میلی‌گرم و به دنبال مصرف استات‌کلسیم 14/6±33/36 میلی‌گرم بود که تفاوت آماری معنی‌داری بین آن‌ها وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن مزایای استات‌کلسیم�به عنوان نمک کلسیمی محلول در آب در مقایسه با کربنات‌کلسیم و با توجه به یافته‌های حاصل از این مطالعه، به نظر می‌رسد بتوان از استات‌کلسیم�به عنوان دارویی مناسب در درمان یا پیشگیری از بیماری استئوپروز بهره جست. علاوه بر این، می‌توان از این نمک برای غنی‌سازی فرآورده‌های غذایی به ویژه فرآورده‌های مایع استفاده نمود.