بررسی رابطهی تعداد حوادث استرسزای مهم زندگی با شیوع اختلالهای متابولیسم قند (IGT، دیابت) در افراد فامیل درجهی اول مبتلایان به دیابت نوع 2
|
نگار حری ، ساسان حقیقی ، مسعود امینی ، مریم زارع ، پروانه اباذری ، اکبر حسن زاده  |
، emrc@mui. ac.ir |
|
چکیده: (31521 مشاهده) |
چکیده مقدمه: شواهد موجود حاکی از آن است که تجربههای پراسترس ممکن است در شروع و نیز تشدید دیابت نوع 2 یا 1 نقش داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطهی تعداد حوادث استرسزا در شیوع اختلالهای متابولیسم قند بود و با توجه به نقش برجستهی عوامل ژنتیک در شیوع دیابت، گروه هدف، فامیل درجهی اول مبتلایان به دیابت انتخاب شدند. مواد و روشها: در این مطالعهی مقطعی افراد فامیل درجهی اول مبتلایان به دیابت نوع 2 در گروه سنی 35 تا 55 سال بدون سابقهی دیابت وارد مطالعه شده، در آنها پرسشنامهی حوادث استرسزا، فعالیت بدنی و خصوصیات فردی پر شد. دور کمر و باسن اندازهگیری و آزمون تحمل گلوکز انجام شد و سپس تعداد استرسها در سه گروه طبیعی، دچار IGT و دیابت مقایسه شدند. یافتهها: از 477 فردی که وارد مطالعه شدند. 288 نفر طبیعی، 146 نفر دچار IGT و 43 نفر دیابتی بودند. متوسط تعداد استرسها در گروه طبیعی، دچار IGT و دیابت به ترتیب 15/3ـ 55/3 ـ 91/3ـ (016/0=P) بوده و در افرادی که هیچ استرسی را متحمل نشده بودند شیوع اختلالهای متابولیسم قند 8/26% و در افراد استرسدار 5/41% بود (03/0=P) و شیوع دیابت در افراد با بیش از 8 استرس 3/33% و در افراد با کمتر از 8 استرس 9/11% بود (005/0=P). نتیجهگیری: با توجه به نقش احتمالی استرسها در ایجاد دیابت، پیشنهاد میشود با انجام مطالعههای آیندهنگر، رابطهی استرس با دیابت و نقش آموزشهای برخورد صحیح با استرس، در پیشگیری از دیابت به ویژه در گروههای پرخطر، به طور دقیقتری مورد بررسی قرار گیرد. |
|
واژههای کلیدی: حوادث استرسزا، دیابت، IGT |
|
متن کامل [PDF 290 kb]
(4193 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز دریافت: 1387/4/3 | انتشار: 1387/2/26
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|