|
بررسی اثر اکسیتوسین در هستهی لوکوس سرولئوس بر اضطراب ناشی از آزمون تعارض وگل در حضور و غیاب یوهمبین در موش صحرایی نر
|
سکینه زال خانی   ، مهناز کسمتی ، فریده زنگنه ، عبدالرحمن راسخ |
| ، mahnazkessmati@yahoo.com |
|
|
چکیده: (16890 مشاهده) |
| مقدمه: هستهی لوکوس سرولئوس در تنظیم برخی از رفتارهای فیزیولوژیک مانند درد، اضطراب، خواب و بیداری، یادگیری و حافظه نقش دارد. برخی مطالعهها نشان دادهاند که این هسته دارای نورونهای آدرنرژیک و گیرندههای آلفا-2 است که از هستهی پاراونتریکولار هیپوتالاموس، نورونهای اکسیتوسینرژیک نیز دریافت میکند. نقش این نوروپپتید و مکانیسم عمل آن کاملا روشن نشده نیست. از آنجاییکه نشان داده شده تجویز مزمن اکسیتوسین اضطراب را کاهش میدهد. در این مطالعه اثر تزریق حاد اکسیتوسین در هستهی لوکوس سرولئوس (LC) و تداخل آن با گیرندههای آلفا-2 آدرنرژیک موجود در این هسته، بر رفتار اضطرابی ناشی از آزمون تعارض وگل مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: موش صحرایی نر بالغ با میانگین وزنی 15±285 در 6 گروه، شاهد تزریق، دریافت کنندهی اکسیتوسین، یوهمبین، دریافت کنندهی یوهمبین + اکسیتوسین، دریافت کنندهی سالین+ اکسیتوسین و دریافت کنندهی یوهمبین + اکسیتوسین تقسیم شدند. همهی داروها در هستهی لوکوس سرولئوس به کمک سرنگ هامیلتون تزریق شد. تعداد شوک دریافتی هنگام نوشیدن آب به عنوان شاخص اضطراب طی پانزده دقیقه در دستگاه تعارض وگل اندازهگیری شد. یافتهها: اکسیتوسین تعداد دریافت شوک را کاهش داد (اثر اضطرابزایی). بلوک گیرندههای آلفا-2 توسط یوهمبین تعداد دریافت شوک را کاهش داد (اثر اضطراب زایی). اثر اضطرابزایی اکسی توسین در حضور یوهمبین افزایش یافت. نتیجهگیری: به نظر میرسد گیرندههای آلفا-2 آدرنرژیک موجود در هستهی لوکوس سرولئوس نقش تعدیلی بر پدیدهی اضطراب و خاصیت اضطرابزایی اکسیتوسین دارد و با بلوک گیرندهی مذکور این اثر حذف میشود. |
|
| واژههای کلیدی: اکسیتوسین، یوهمبین، لوکوس سرولئوس، اضطراب، آزمون تعارض وگل |
|
|
متن کامل [PDF 339 kb]
(2533 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز
دریافت: 1386/6/5 | انتشار: 1386/4/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
