بررسی تأثیر برنامهی آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر مراقبت از پا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
|
غلامرضا شریفیراد ، سید محمد مهدی هزاوهیی ، سیامک محبی ، مهرعلی رحیمی ، اکبر حسنزاده  |
، sharifirad@hlth.mui.ac.ir |
|
چکیده: (۳۲۵۸۲ مشاهده) |
مقدمه: دیابت یکی از مشکلات عمدهی بهداشت عمومی در جهان معاصر است که مرگ و میر ناشی از عوارض دیررس این بیماری از جمله پای دیابتی به طور چشمگیر در حال افزایش است. عارضهی پای دیابتی و قطع آن یکی از اصلیترین علل معلولیت در بیماران دیابتی است و به لحاظ جسمانی و عاطفی بسیار هزینهبر است. استراتژی رایج امروز در خصوص پیشگیری از پای دیابتی، آموزش بهداشت مراقبت از پا است، به طوری که میتواند 85% از قطع عضوهای اندام تحتانی را کاهش دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر برنامهی آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در مراقبت از پا در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه یک بررسی مداخلهای است که در آن 108 نفر (46 مرد و 72 زن) از بیماران دیابتی نوع 2 تحت پوشش مرکز دیابت شهر کرمانشاه شرکت داشتند. بیماران به طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. روش گردآوری اطلاعات پرسشنامهای مشتمل بر 59 سؤال در 5 قسمت دموگرافیک، ابعاد مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده و نیز راهنمای عمل)، مراقبت از پا در منزل (به صورت خود گزارشدهی) و چک لیست بود که قبل از مطالعه، روایی و پایایی آن به دست آمد و اطلاعات به روش مصاحبهی سازمانیافته گرداوری شد. بعد از تکمیل پرسشنامه، مداخلهی آموزشی برای گروه مورد بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در 3 جلسهی 60 دقیقهای انجام و یک ماه بعد نیز اطلاعات، مجدداً گرداوری شد. برای مقایسهی میانگین نمرهی آگاهی، ابعاد مدل اعتقاد بهداشتی و مراقبت از پا قبل و بعد از مداخله در هر یک از گروهها از آزمون تی جفتی و برای مقایسهی میانگین نمرهی آگاهی، ابعاد مدل اعتقاد بهداشتی و مراقبت از پا بین دو گروه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافتهها: میانگین سنی گروه مورد و شاهد به ترتیب
2/46 و 2/47 سال و میانگین مدت ابتلا به بیماری دیابت نوع 2 در گروه مورد 8/4 و در گروه شاهد 3/5 سال بود. بین تمام مشخصات دموگرافیک بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری وجود نداشت. میانگین نمرهی آگاهی، حساسیت، شدت، تهدید، منافع و موانع درک شده قبل از مداخلهی آموزشی در حد متوسط و میانگین نمرهی مراقبت از پا پایینتر از حد متوسط بود. اما بعد از مداخلهی آموزشی، نتایج این بررسی نشان داد که میانگین نمرهی آگاهی، حساسیت، شدت، تهدید، منافع و موانع درک شده، عملکرد و چک لیست در بیماران دیابتی نوع 2 در مقایسه با گروه شاهد به طور عمده و معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: هر چه آگاهی، حساسیت، شدت، منافع و موانع درک شده بالاتر باشد، مراقبت از پا نیز بیشتر انجام میشود. یافتههای این بررسی تأثیر و کارایی مدل اعتقاد بهداشتی در اتخاذ رفتارهای مراقبت از پا در بیماران دیابتی نوع 2 را مشخص و تأیید میکند. |
|
واژههای کلیدی: آموزش، دیابت، مدل اعتقاد بهداشتی، پای دیابتی |
|
متن کامل [PDF 321 kb]
(۵۸۹۶ دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درونریز دریافت: 1385/11/19 | انتشار: 1385/9/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
Sharifirad G, Hazavehie S, Mohebi S, Rahimi M, Hasanzadeh A. The effect of educational programme based on Health Belief Model (HBM) on the foot care by type II diabetic patients. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2006; 8 (3) :231-239 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-332-fa.html
شریفیراد غلامرضا، هزاوهیی سید محمد مهدی، محبی سیامک، رحیمی مهرعلی، حسنزاده اکبر. بررسی تأثیر برنامهی آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر مراقبت از پا در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲. مجلهي غدد درونريز و متابوليسم ايران. ۱۳۸۵; ۸ (۳) :۲۳۱-۲۳۹ URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-۱-۳۳۲-fa.html
|