مرکز تحقیقات آندوکرینولوژی تولیدمثل، پژوهشکده‌ی علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران، ، fah.tehrani@gmail.com
چکیده: (1196 مشاهده)
آلزایمر یک بیماری پیشرونده نورودژنراتیــو و شایع‌ترین نوع زوال عقل است. سنـدرم تخمدان پلـی‌کیستیــک Polycystic ovary syndrome(PCOS) با اختلالات متابولیک و هورمونی، چاقی، التهاب، اختلال در میکروبیوتای روده و خطر بالاتر ابتلا به اختلالات خلقی و افسردگی همراه است و بنابراین زنان مبتلا به این سندرم ممکن است با اختلالات شناختی، اختلالات حافظه و به دنبال آن بروز آلزایمر مواجه شوند.هدف این مطالعه، بررسی عملکرد شناختی، حافظه و احتمال بروز زوال عقل و آلزایمر در زنان مبتلا به PCOS و توضیح عوامل تأثیرگذار بر این اختلالات در زنان مبتلا به این سندرم بود. بررسی متون در خصوص ارتباط بین PCOSو بروز اختلالات شناختی و حافظه نشان می‌دهد که چندین اختلال مرتبط باPCOS و برخی از داروهای مصرفی در این بیماران می‌تواند بر شناخت و حافظه به طور مثبت یا منفی تأثیر بگذارد. علی‌رغم نتایج به دست آمده از برخی مطالعات موجود مبنی بر اثرات مثبت آندروژن‌ها و داروهای خوراکی ضد بارداری بر روی عملکرد شناختی و حافظه، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مقاومت به انسولین، چاقی، التهاب، استرس اکسیداتیو، ناهمترازی زیستی میکروبیوتای روده و افسردگی می‌توانند شناخت و حافظه در زنان مبتلا به PCOS را به طور منفی تحت تاثیر قرار دهند و آنان را مستعد ابتلا به آلزایمر نماید. به هر حال، برای تخمین خطر بروز اختلالات شناختی، اختلالات حافظه و آلزایمر در زنان مبتلا به PCOS و شناسایی سازوکارهای دخیل در ایجاد این اختلالات، مطالعات بیشتری مورد نیاز می‌باشد. شناسایی زود هنگام بیماران مبتلا به PCOS در معرض خطر ابتلا به این اختلالات شناختی، می‌تواند در پیشگیری و اقدامات درمانی مناسب مؤثر باشد.
Noroozzadeh M, Amiri M, Ramezani Tehrani F. Alzheimer and its Underlying Factors in Patients with Polycystic Ovary Syndrome: A Narrative Review. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2023; 25 (1) :65-77 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-3080-fa.html
نوروززاده مهسا، امیری مینا، رمضانی تهرانی فهیمه. آلزایمر و عوامل زمینه‌ساز آن در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک: یک مرور نقلی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1402; 25 (1) :65-77
