بررسی‌ اثر تزریق‌ آگونیست‌ و آنتاگونیست‌ گلوکوکورتیکوئیدی‌ در ناحیه قشراوربیتوفرونتال‌ بر فرایند یادگیری‌ و حافظه در موش‌ بزرگ‌ آزمایشگاهی‌

دکتر عباسعلی‌ وفایی‌,

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم،

Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1255

نرخ پذیرش: 46.9

نرخ رد: 53.1

میانگین داوری: 193 روز

میانگین انتشار: 150 روز

جلد ۶، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۳ )

جلد ۶ شماره ۴ صفحات ۳۵۹-۳۵۳

برگشت به فهرست نسخه ها

بررسی‌ اثر تزریق‌ آگونیست‌ و آنتاگونیست‌ گلوکوکورتیکوئیدی‌ در ناحیه قشراوربیتوفرونتال‌ بر فرایند یادگیری‌ و حافظه در موش‌ بزرگ‌ آزمایشگاهی‌

دکتر عباسعلی‌ وفایی‌

، aavaf43@sem-ums.ac.ir

چکیده: (۲۲۵۶۷ مشاهده)

مقدمه: شواهد زیادی‌ نشان‌ می‌دهند که‌ گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئیدی‌ در مناطق بسیاری از مغز در یادگیری ‌هیجانی‌ و ذخیره حافظه‌ نقش دارند. هدف‌ این‌ تحقیق‌ بررسی‌ اثر تزریق‌ آگونیست‌ و آنتاگونیست‌ گلوکوکورتیکوئیدی‌ در ناحیه قشراوربیتوفرونتال‌ برفرایند یادگیری‌ و حافظه فضایی‌ شامل‌ اکتساب‌، تثبیت‌ و به خاطرآوری‌ اطلاعات‌ تازه‌ آموخته‌ شده‌ در مدل‌ یادگیری‌ احترازی‌ مکانی‌ است. مواد وروش‌ها: موش‌های‌ نر نژاد لانگ‌ ایوانز (Long-Evans ( با وزن‌ 280 تا320 گرم‌ دراین‌ مطالعه‌ استفاده‌ شدند. ابتدا به‌ صورت‌ دو طرفه‌ روی‌ ناحیه قشراوربیتوفرونتال‌ کانول‌ راهنما قرار داده‌ شد. یک ‌هفته‌ بعد، موش‌‌ها برای یادگیری‌ فضایی‌ با مدل‌ احترازی‌ مکانی‌ آموزش‌ داده‌ شدند. طی‌ آموزش‌ (30 دقیقه‌) در دستگاه‌ احترازی‌ مکانی‌، حیوان‌ یاد می‌گرفت‌ که‌ با کمک‌ اشیای اطراف‌، مکان‌ دریافت‌ شوک‌ (ناحیه منع‌ شده‌) را شناسایی‌ کند و از ورود به‌ آن‌ خودداری‌ کند. 5 دقیقه‌ قبل‌، بلافاصله‌ و در زمان‌های‌ 60 و 120 دقیقه‌ بعد از آموزش‌، و 5 دقیقه‌ قبل‌ از آزمون به خاطرآوری‌، دگزامتازون‌ (1/0 میکروگرم‌ در 6/0 میکرولیتر به‌ ازای‌ هر طرف‌) به‌ عنوان‌ آگونیست‌ یاRU38486 (3 نانوگرم‌ در 6/0 میکرولیتر به‌ ازای‌ هر طرف‌) به‌ عنوان‌ آنتاگونیست‌ گیرنده گلوکوکورتیکوئید به ‌صورت‌ دو طرفه‌ داخل‌ هسته فوق‌ تزریق‌ شد. ضمناً گروه‌های شاهد به میزان هم حجم حلال دریافت نمودند. 24 ساعت‌ پس از آموزش‌، میزان‌ حافظه‌ فضایی‌ موش‌ برای‌ احتراز کردن‌ از مکان‌ شوک‌ ارزیابی‌ شد. این‌ ارزیابی‌ در یک‌ دوره‌ 30 دقیقه‌ای‌ با کمک‌ دو ملاک‌ مدت‌ زمان‌ طی شده‌ قبل‌ از ورود به‌ ناحیه منع‌ شده‌ (شوک‌) و تعداد ورودهای‌ مکرر به‌ این ناحیه‌ اندازه‌گیری‌ و با کمک آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج‌ نشان ‌می‌دهد که‌ تزریق‌ آگونیست‌ و آنتاگونیست‌ گلوکوکورتیکوئید 5 دقیقه‌ قبل‌، بلافاصله‌ و در زمان‌های‌ 60 و 120 دقیقه ‌پس‌ از اکتساب‌ یادگیری‌ و 5 دقیقه‌ قبل‌ از آزمون به خاطرآوری‌ تأثیر معنی‌داری‌ بر ذخیره‌ حافظه‌ فضایی‌ ندارد. نتیجه‌گیری‌: یافته‌های‌ فوق‌ نشان‌ می‌دهد که‌ گیرنده‌های‌ گلوکوکورتیکوئیدی در ناحیه‌ قشراوربیتوفرونتال‌ نقش‌ مهمی‌ در فرایند یادگیری‌ و تعدیل‌ ذخیره‌ اطلاعات‌ تازه‌ آموخته‌ شده‌ فضایی‌ مربوط‌ به‌ حوادث‌ هیجانی‌ ندارند.

واژه‌های کلیدی: دگزامتازون، RU38486 گیرنده گلوکوکورتیکوئیدی، قشر اوربیتوفرونتال‌، فرایند حافظه‌ فضایی‌، یادگیری‌ احترازی‌ مکانی‌، ذخیره حافظه، رت

نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/9/9 | انتشار: 1383/9/25

ارسال نظر درباره این مقاله

Mendeley

Zotero

RefWorks

Vafaei A. The effect of injection of glucocorticoid agonist and antagonist in the Orbitofrontal cortex on spatial memory of rats. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2004; 6 (4) :353-359
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-303-fa.html

دکتر عباسعلی‌ وفایی‌ . بررسی‌ اثر تزریق‌ آگونیست‌ و آنتاگونیست‌ گلوکوکورتیکوئیدی‌ در ناحیه قشراوربیتوفرونتال‌ بر فرایند یادگیری‌ و حافظه در موش‌ بزرگ‌ آزمایشگاهی‌. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. ۱۳۸۳; ۶ (۴) :۳۵۳-۳۵۹

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-۱-۳۰۳-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

جلد 6، شماره 4 - ( زمستان 1383 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.31 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4692