تأثیر افزودن سلنیوم به لووتیروکسین بر کنترل کم‌کاری تیروئید آشکار اولیه و کاهش سطح سرمی آنتی‌بادی تیروئید پراکسیداز: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور

بشتاله, سیما; واشقانی, مریم; پورالعجل, جلال; دهقان, آرش; امیری, سارا

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم،

Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

آرشیو مجله و مقالات

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1255

نرخ پذیرش: 46.9

نرخ رد: 53.1

میانگین داوری: 193 روز

میانگین انتشار: 150 روز

جلد ۲۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۱ )

جلد ۲۴ شماره ۲ صفحات ۱۰۹-۱۰۱

برگشت به فهرست نسخه ها

تأثیر افزودن سلنیوم به لووتیروکسین بر کنترل کم‌کاری تیروئید آشکار اولیه و کاهش سطح سرمی آنتی‌بادی تیروئید پراکسیداز: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور

سیما بشتاله

، مریم واشقانی

، جلال پورالعجل

، آرش دهقان

، سارا امیری

مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن تنفسی، پژوهشکده سل و بیماری‌های ریوی، مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی سل و بیماری‌های ریوی، بیمارستان دکتر مسیح دانشوری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، mvasheghani9@gmail.com

چکیده: (۲۶۷۵ مشاهده)

مقدمه: این مطالعه به بررسی اثر افزودن سلنیوم به لووتیروکسین بر کنترل کم‌کاری تیروئید آشکار اولیه و کاهش سطح سرمی آنتی‌بادی تیروئید پراکسیداز (Anti-TPO) می‌پردازد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو کور برروی افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید انجام شد. بیماران در گروه مداخله (درمان با قرص لووتیروکسین 100 میکروگرمی و 200 میکروگرم سلنیوم روزانه) و گروه شاهد (درمان با قرص لووتیروکسین 100 میکروگرمی و دارونما)، به مدت سه ماه تحت درمان قرار گرفتند. سطوح سرمی آنتی‌بادی ضد پراکسیدازتیروئید (anti-TPO) و هورمون‌های محرک تیروئید (TSH)، تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4)؛ قبل و بعد از درمان اندازه‌گیری شد. افراد از نظر فصل مراجعه و نمایه توده بدنی جور سازی شدند. یافته‌ها: در این مطالعه 53 نفر با میانگین سنی 33 سال (10درصد مرد) شرکت داشتند. بیست و یک نفر در گروه مداخله و 20 نفر در گروه شاهد مطالعه را به پایان رساندند. دو گروه از نظر سنی و جنسی تفاوت معنی‌داری نداشتند. در هیچ یک از دو گروه تغییر قابل توجهی در سطح سرمی آنتی‌بادی anti-TPO قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد. هم‌چنین دو گروه تفاوت معنی‌داری از نظر سطح این آنتی‌بادی با یکدیگر نداشتند. پس از درمان، گروه شاهد یوتیروئید شدند اما گروه مداخله؛ علی‌رغم کاهش TSH و افزایش T3 و T4، یوتیروئید نبودند. هیچ‌گونه عارضه جانبی از سوی افراد گزارش نشد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه افزودن سلنیوم به لووتیروکسین سدیم تغییر قابل توجهی در سطح سرمی anti-TPO و کنترل هیپوتیروئیدی اولیه ایجاد نکرد.

واژه‌های کلیدی: سلنیوم، کم‌کاری تیروئید خودایمن اولیه، هورمون محرک تیروئید، تیروکسین، تری یدوتیرونین و آنتی‌بادی ضد تیروئید پراکسیداز

متن کامل [PDF 977 kb] (۸۱۱ دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: غدد درون‌ریز
دریافت: 1401/6/16 | پذیرش: 1401/9/20 | انتشار: 1401/4/10

ارسال نظر درباره این مقاله

‎ 20.1001.1.16834844.1401.24.2.4.7

Mendeley

Zotero

RefWorks

Bashtaleh S, Vasheghani M, Poorolajal J, Dehghan A, Amiri S. The Effect of Adding Selenium to Levothyroxine on Controlling Primary Overt Hypothyroidism and Serum Level Thyroid Peroxidase Antibody: A Double-blinded Randomized Clinical Trial. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2022; 24 (2) :101-109
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-3012-fa.html

بشتاله سیما، واشقانی مریم، پورالعجل جلال، دهقان آرش، امیری سارا. تأثیر افزودن سلنیوم به لووتیروکسین بر کنترل کم‌کاری تیروئید آشکار اولیه و کاهش سطح سرمی آنتی‌بادی تیروئید پراکسیداز: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. ۱۴۰۱; ۲۴ (۲) :۱۰۱-۱۰۹

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-۱-۳۰۱۲-fa.html

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

جلد 24، شماره 2 - ( 4-1401 )

برگشت به فهرست نسخه ها

Persian site map - English site map - Created in 0.22 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4692