[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1255
نرخ پذیرش: 46.9
نرخ رد: 53.1
میانگین داوری: 193 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جلد 19، شماره 2 - ( 5-1396 ) ::
جلد 19 شماره 2 صفحات 105-99 برگشت به فهرست نسخه ها
پاسخ آدیپولین و مقاومت انسولینی به دو نوع تمرین ورزشی در رت‌های نر دیابتی نوع دو
مینا رحمت اللهی ، علی اصغر رواسی ، رحمان سوری ، بهمن اونق
دانشگاه تهران ، targol_0169@yahoo.com
چکیده:   (7439 مشاهده)

مقدمه: آدیپولین (CTRP12)، آدیپوسایتوکاین ضد التهابی مترشحه از بافت چربی است که در بهبود حساسیت انسولینی نقش دارد. هدف از این مطالعه، پاسخ آدیپولین و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) به دو نوع تمرین ورزشی در رتهای نر مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 24 سر رت نر دیابتی (القاء شده با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین (stz)) به طور تصادفی به سه گروه تمرین تناوبی شدید (HIIT)، تمرین تداومی کم شدت (LICT) و شاهد تقسیم شدند. هر دو گروه تمرین، 5 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته به فعالیت روی نوارگردان پرداختند. 24 ساعت پس از پایان جلسه‌ی تمرین، نمونه‌ی خونی گرفته شد و سطوح آدیپولین، انسولین و گلوکز پلاسما اندازه‌گیری شد. از آزمون آنووا و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که سطوح آدیپولین پلاسما در گروه تمرین تداومی کم شدت نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌داری دارد (0/006=p). سطح گلوکز پلاسما نیز در هر دو گروه تمرین تداومی کم شدت و تناوبی شدید، نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی‌داری داشت (به ترتیب 0/049=p و 0/007=p). هم‌چنین سطح انسولین پلاسما در هر دو گروه تمرین افزایش و شاخص مقاومت به انسولین کاهش یافت اما این تغییرات معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین ورزشی می‌تواند باعث افزایش آدیپولین پلاسمایی در رت‌های دیابتی نوع 2 شود. با این حال، این تغییرات تا حدودی به نوع تمرین ورزشی وابسته است.
 

واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی کم شدت، آدیپولین، مقاومت انسولینی، دیابت نوع 2
متن کامل [PDF 346 kb]   (1851 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: فيزيولوژي
دریافت: 1396/1/22 | پذیرش: 1396/4/4 | انتشار: 1396/5/8
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

rahmatollahi M, ravasi A A, soori R, onegh B. Adipolin and Insulin Resistance Response to Two Types of Exercise Training in Type 2 Diabetic Male Rats. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2017; 19 (2) :99-105
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-2229-fa.html

رحمت اللهی مینا، رواسی علی اصغر، سوری رحمان، اونق بهمن. پاسخ آدیپولین و مقاومت انسولینی به دو نوع تمرین ورزشی در رت‌های نر دیابتی نوع دو. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1396; 19 (2) :99-105

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-2229-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 19، شماره 2 - ( 5-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 40 queries by YEKTAWEB 4692