مقدمه: متابولیسم پورین­ها، شامل ساخت و تجزیه‌ی پورین نوکلئوتیدها است. تحقیقات نشان می­دهند که شدت فعالیت ورزشی از موارد اثرگذار بر ارگان‌ها و منابع انرژی بدن محسوب می‌شود و می­تواند بر منابع بازسازی آدنوزین تری فسفات (ATP) تاثیر داشته باشد. هدف این پژوهش، مقایسه‌ی دو شیوه‌ی متفاوت تمرین کشتی از لحاظ تاثیر متابولیکی و اثرگذاری بر شاخص­های چرخه پورین نوکلئوتید بود. مواد و روش‌ها: 21 داوطلب بر اساس وزن بدن، به دو گروه تمرین­های دایره­ای مبتنی بر فنون کشتی (10 نفر) و گروه تمرین­های سنتی کشتی (11 نفر) تقسیم شدند. پس از اجرای آزمون­های عملکردی، نمونه­گیری خونی پیش و پس از تمرین­ها انجام شد. داوطلبین به مدت چهار هفته، شش تکنیک کشتی را به صورت دایره­ای و تمرین­های سنتی کشتی انجام دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد پس از چهار هفته تمرین­های دایره­ای مبتنی بر فنون کشتی، تفاوت معنی‌داری در مقادیر هیپوگزانتین گوانین فسفوریبوزیل­ترانسفراز (44/0P=)، هیپوگزانتین (54/0P=) و اسیداوریک پلاسما (51/0P=) بین دو گروه وجود نداشت. اما در مقایسه‌ی درون گروهی مشخص شد که تمرین­های دایره­ای مبتنی برفنون کشتی و تمرین­های سنتی کشتی باعث کاهش معنی‌دار مقادیر هیپوگزانتین در گروه تمرین دایره‌ای مبتنی بر فنون کشتی (03/0P=) و گروه تمرین سنتی کشتی (008/0P=) شد. هم‌چنین مقایسه‌ی درون گروهی، افزایش معنی‌داری را در توان هوازی و میانگین توان بی­هوازی نشان داد. نتیجه­گیری: مقایسه‌ی دو شیوه تمرین کشتی نشان داد که این دو تفاوتی با هم ندارند و به یک میزان شاخص‌های چرخه پورین نوکلئوتید را تحت تاثیر قرار می‌دهند. نتایج این پژوهش و پژوهش­های گذشته مشخص می‌کند که تمرین­های سرعتی و تمرین­های بی‌هوازی، به طور موثری متابولیسم پورین­ها را تغییر داده و تولید متابولیت­های ناشی از آن را تحت تاثیر قرار خواهند داد.