مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) اغلب با اختلالات بالینی، متابولیکی و هورمونی همراه است. وجود یک ارتباط قدرتمند بین چاقی، هیپرآندروژنیسم، اختلال تحمل گلوکز و اختلالات باروری بر اهمیت توجه به شیوه‌ی زندگی در بیماران مبتلا به این سندرم تاکید می­نماید. مواد و روش­ها: پایگاه­های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، Scopus، Cochrane وSID (2003 تا 2014) برای یافتن مقالاتی در زمینه تاثیر مداخلات مبتنی بر اصلاح شیوه زندگی بر یافته­های بالینی، متابولیکی و هورمونی مبتلایان به سندرم تخمدان پلی­کیستیک مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: تغذیه‌ی مناسب و کاهش وزن بدن می­تواند موجب بهبود یافته­های بیماری در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی­کیستیک گردد. تاکنون ترکیب رژیم غذایی مطلوبی در این بیماری پیشنهاد نشده است و مطالعات بر محدودیت انرژی به جای ترکیب رژیم غذایی تاکید کرده­اند. برخی از محققان رژیم­های دارای بار گلیسمی پایین را در کاهش مقاومت به انسولین و سایر علایم بیماری موثر دانسته­اند، ولیکن مدارک کافی در تایید اثر­بخشی رژیم­هایی با محتوای پروتئین بالا وجود ندارد. فعالیت جسمانی منظم نیز موجب بهبود مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا می­گردد. نتیجه­گیری: تعدیل شیوه‌ی زندگی، به عنوان اولین اقدام درمانی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی­کیستیک می­تواند موجب بهبود یافته­های بالینی، هورمونی و متابولیکی شود. اگرچه محدودیت دریافت کالری و کاهش وزن به طور مستقیم پیامدهای بیماری را بهبود می‌بخشد، ولیکن تاثیر مصرف ترکیب رژیم غذایی به خوبی شناخته نشده است.