|
عملکرد تیروئید، پاراتیروئید، گناد و سلول‌های بتای پانکراس پس از پیوند مغز استخوان با رژیم آماده‌سازی شیمی درمانی
|
دکتر محسن خوش‌نیت   ، دکتر باقر لاریجانی ، دکتر اردشیر قوامزاده ، دکتر بابک بهار ، دکتر عذرا طباطبایی ملاذی |
| ، emrc@sina.ac.ir |
|
|
چکیده: (41069 مشاهده) |
| مقدمه: طول عمر بسیاری از بیماران پس از BMT افزایش می‌یابد. پس از پیوند، نیاز به پیگیریهای طبی از جمله بررسی عملکرد غدد درون‌ریز به لحاظ بهبود کیفیت زندگی این بیماران، احساس میشود. اختلالات متعدد اندوکرین به خصوص درپی رژیمهای آماده‌سازی با پرتوتابی تمام بدن، در این بیماران گزارش شده است. همچنین در بیمارانی که تحت رژیمهای آماده سازی با داروهای ستیوتوکسیک قرار میگیرند نیز این اختلالات مشاهده میشود. دیده شده که دوز داروهای شیمی‌درمانی برای آماده‌سازی پیوند در میزان و نوع بروز اختلالات هورمونی مؤثر است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 46 بیمار (12 زن و 34 مرد) در محدوده سنی 49 – 5/1 سال (میانگین سنی 1/15 سال) از نظر عملکرد تیروئید
(T3، T4، T3RU، FTI، TSH، Antig Alb و Anti-Tpo Ab)، پاراتیروئید (Ca، P، Alkp و PTH)، گناد (LH، FSH،Prl، تستوسترون، استرادیول، پروژسترون و Semen Analysis در چهار بیمار مرد متأهل) بررسی شدند. عملکرد سلول‌های بتای پانکراس در 12 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور به روش OGTT بررسی شد. تمامی این بررسیها قبل از پیوند و 3، 6، 12 و 24 ماه پس از پیوند تکرار شد. یافته‌ها: مقایسه نتایج معاینات بالینی و اندازهگیریهای بیوشیمیایی در هیچ یک از بیماران قبل و پس از پیوند، اختلالی را در عملکرد تیروئید و پاراتیروئید و متابولیسم کلسیم نشان نداد. در 11 بیمار مرد بالغ (5P5G) قبل و در فواصل 3 و 6 و 12 ماه پس از پیوند، کارکرد سلول‌های لیدیگ طبیعی بود ولی آسیب اپی‌تلیوم ژرمینال (آزواسپرمی یا اولیگواسپرمی) قبل و تا 12 ماه پس از پیوند دیده شد. سطح FSH سرم با آسیب اپی‌تلیوم ژرمینال رابطهای نداشت. در پنج پسر که در مراحل اولیه بلوغ (2P2G یا 3P3G) در زمان BMT بودند، پیشرفت بلوغ در یک سال پس از پیوند طبیعی بود. در 4 زن بالغ مورد مطالعه (5B5P) درپی پیوند، هیپوگنادیسم اولیه ایجاد شد. در یک دختر 14 ساله که قبل از پیوند عادت ماهیانه منظمی داشت تا 2 سال پس از پیوند نیز همچنان عادت ماهیانهاش منظم بود و در دختر دیگری که قبل از پیوند، نابالغ (P1B1) بود در یک سال پس از پیوند، افزایش LH و FSH (نارسایی تخمدان) مشاهده شد. کارکرد سلول‌های بتای پانکراس در بیماران تالاسمیک (با فریتین بالای 1000 قبل از پیوند) قبل و پس از پیوند طبیعی بود. نتیجهگیری: تا یک سال پس از پیوند مغز استخوان با رژیم آماده سازی شیمی‌درمانی (بدون پرتوتابی)، کارکرد تیروئید و پاراتیروئید تحت تأثیر واقع نشد، ولی این روش نارسایی تخمدان و آسیب سلول‌های ژرمینال بیضه را در پی داشت و بر سلول‌های لیدیگ تأثیری نداشت. پیوند مغز استخوان بر عملکرد سلول‌های بتای پانکراس اثری ندارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: پیوند مغز استخوان، تالاسمی ماژور، تیروئید، پاراتیروئید، بلوغ جنسی، گلوکز |
|
|
متن کامل [PDF 323 kb]
(6480 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/30 | انتشار: 1380/12/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
