ارزیابی اثرات کاهش بیان ژن TNF-α بر مقاومت به انسولین القاء شده با پالمیتات در سلولهای عضلانی C2C12
|
سمیه پاشایی، سالار بختیاری، کریمه حقانی، فرج اله ملکی |
، bakhtiyari-s@medilam.ac.ir |
|
چکیده: (8500 مشاهده) |
مقدمه: مقاومت به انسولین نقص اصلی در دیابت نوع 2 و چاقی میباشد. طی این اختلال تجمع لیپید همراه با افزایش بیان TNF-α در عضله رخ میدهد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات کاهش بیان TNF-α بر مولکولهای کلیدی مسیر پیامرسانی انسولین (IRS-1 و Akt) و مقاومت به انسولین در ردهی سلولهای عضلانی C2C12 در حضور و عدم حضور پالمیتات بود. مواد و روشها: برای کاهش بیانTNF-α ، سلولهای C2C12 با shRNA حاوی توالی آنتیسنس ژن TNF-α موشی ترانسفکت شدند. سپس، میزان بیان TNF-α، همچنین فسفریلاسیون و بیان پروتئینهای IRS-1 و Akt با استفاده از آزمون وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: در سلولهای کاهش بیان یافته TNF-α، میزان بیان پروتئین TNF-α، 58% کاهش یافت. در شرایط تیمار با پالمیتات 5/0 میلیمولار و انسولین 100 نانومولار، فسفریلاسیونهای تحریک شده با انسولین مولکولهای IRS-1 (Tyr632) وAkt (Ser473) در سلولهای کاهش بیان یافته نسبت به سلولهای کنترل، به ترتیب 7/1 و 6/2 بود. نتیجهگیری: یافتهها نشان داد کاهش بیان TNF-α میتواند فعالیت عناصر کلیدی مسیر پیامرسانی انسولین (IRS-1 و Akt) را افزایش داده و در نتیجهی بهبود مقاومت به انسولین در میوتیوبها را سبب گردد. این یافتهها پیشنهاد میکنند TNF-α میتواند به عنوان یک هدف درمانی بالقوه در درمان مقاومت به انسولین القا شده با اسید چرب که در دیابت نوع 2 و سندروم متابولیک مشاهده میشود، مورد توجه قرار گیرد. |
|
واژههای کلیدی: فاکتور نکروزدهندهی تومور-آلفا (TNF-α)، RNA سنجاق سری کوچک (shRNA)، مقاومت به انسولین، کاهش بیان، پالمیتات |
|
متن کامل [PDF 336 kb]
(4357 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بيوشمي دریافت: 1391/12/7 | پذیرش: 1392/2/25 | انتشار: 1392/9/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|