مقدمه: کمبود ویتامین D به عنوان یکی از علل افزایش دهنده‌ی خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی مطرح شده، ولی سازوکار قطعی آن مشخص نیست. دخالت در سازوکارهای هموستاتیک و التهابی از علل احتمالی برای نقش کمبود ویتامین D در ایجاد بیماری‌های قلبی ـ عروقی است. از سوی دیگر افزایش سطح فاکتور مهارکننده‌ی فعال کننده پلاسمینوژن 1PAI-1)) از موارد شناخته شده برای افزایش خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی کمبود ویتامین D با سطح PAI-1 به عنوان یکی از شاخص‌های هموستاتیک بود. مواد و روش‌ها: 180 بیمار دیابتی تیپ 2 در پژوهش حاضر انتخاب شدند. رابطه‌ی سطح PAI-1 و میزان 25 هیدروکسی ویتامین Dو هم‌چنین، سایر شاخص‌های خطر بیماری قلبی ـ عروقی شامل قند خون ناشتا، لیپیدها، هموگلوبین گلیکوزیله، کراتینین و میزان میکروآلبومینوری در این بیماران بررسی گردید. یافته‌ها: رابطه‌ی معنی‌داری بین سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D با PAI-1 وجود نداشت. سطح PAI-1 تنها با میزان قند خون ناشتا و کلسترول ـ HDL رابطه‌ی مثبت معنی‌داری داشت و با سایر متغیرهای خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی مطالعه شده رابطه‌ی معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: به نظر نمی‌رسد سطح سرمی ویتامین D رابطه‌ای با میزانPAI-1 در بیماران دیابتی داشته باشد، ولی این نتیجه نیاز به بررسی بیشتر توسط پژوهش‌های کلینیکی وسیع‌تر دارد.
bonakdaran S, Hosseini Mottaez S J. Correlation Between Serum 25 Hydroxy Vitamin D Level and Plasminogen Activator Inhibitor 1 in Type 2 Diabetic Patients. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2014; 15 (5) :456-462 URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1514-fa.html
بنکداران شکوفه، حسینی متعظ سید جواد. رابطه‌ی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D و فاکتور مهار کننده‌ی فعال کننده پلاسمینوژن 1 (PAI-1) در بیماران دیابتی نوع 2. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1392; 15 (5) :456-462
