مقدمه: بروز تغییرات مشخص در میزان هورمون‌های عملکردی تیروئید، به ویژه طی دوران نوزادی در پژوهش‌های متعدد گزارش شده است. هدف پژوهش حاضر برآورد میزان تغییرات در غلظت T4 و TSH، در اواخر دوران نوزادی، در نوزادان مشکوک به کم‌کاری تیروئید بود. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، نوزادانی که آزمون کف پایی مختل و آزمون سرمی 10TSH≥ داشتند، در سه گروه 20≤TSH<10 و 40≤TSH<20 و ≤TSH40 تقسیم شدند. پس از یک هفته از نمونه‌ی اول و هم‌زمان با شروع درمان، نمونه‌ی سرمی مجدد گرفته ‌شد و برحسب نتیجه‌ی آزمون اخیر برای ادامه‌ی درمان نوزاد تصمیم‌گیری گردید. یافته‌ها: داده‌های به دست آمده نشان داد در آزمایش دوم میانه TSH به طور معنی‌دار از 13 به 2/5 در گروه 1، از 29 به 14 در گروه 2 و از 100 به 1/11 در گروه 3 کاهش یافت. میانگین T4 در نوزادان با 40TSH≥ به طور معنی‌دار افزایش، و در سایر نوزادان بدون تغییر باقی ماند. 40 مورد از 54 نوزاد از درمان بی‌نیاز شدند و میانگین شیوع بیماری از 329/1 به 851/1 کاهش یافت. نتیجه‌گیری: داده‌های پژوهش حاضر نشان‌دهنده‌ی کاهش قابل ملاحظه‌ی میزان TSH طی دو هفته‌ی آخر نوزادی است که بیان‌گر گذرا بودن این اختلال در نوزادان است. پیشنهاد می‌گردد در نوزادان با T4 طبیعی و TSH بالا شروع درمان کمینه تا اواخر دوران نوزادی به تاخیر افتد و در نوزادان کمتر از 15 روز میزان TSH متناسب با سن ایشان لحاظ گردد، تا درمان‌های غیر ضروری و نگرانی خانواده‏ها کاهش یابد.