مقدمه: ابستاتین هورمون پپتیدی معدی‌ـ‌روده‌ای می‌باشد و سوخت و ساز قند و چربی، وزن بدن و هم ایستایی انرژی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. داده‌ها در مورد ارتباط پپتیدهای معده با بیماری‌های تیروئیدی بسیار اندک می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط غلظت سرمی ابستاتین با عملکرد تیروئید در افراد کم‌کار و پرکار تحت بالینی تیروئید انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر روی ۳۵ نفر با کم‌کاری تیروئید، ۳۵ نفر با پرکاری تیروئید و 35 نفر یوتیروئید (شاهد)، مراجعه کننده به پژوهشکده‌ی علوم غدد درون‌ریز و سوخت و ساز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام گرفت. سطح سرمی ابستاتین، FT3، FT4، TSH، انسولین، گلوکز و هم‌چنین BMI در تمام آزمودنی‌ها ارزیابی گردید. ابستاتین سرمی با روش الایزا، FT3 و FT4 به روش الکتروکمی لومینسانس ایمونواسی و TSH با روش ایمونورادیومتری اسی اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون به کمک نرم‌افزارSPSS  نسخه‌ی ۱۶ تحلیل شدند. یافته‌ها: غلظت ابستاتین سرم در هر دو گروه کم‌کار و پرکار تیروئیدی (به ترتیب؛ ۰۱/۰±۰۴/۰ و ۰۲/۰±۰۵/۰ نانوگرم بر میلی‌لیتر) در مقایسه با گروه شاهد (۰۱/۰±۰۹/۰ نانوگرم بر میلی‌لیتر)، کاهش معنی‌داری را نشان داد (۰۰۱/۰P<). همبستگی معنی‌‌داری میان غلظت سرمی ابستاتین باTSH ، FT3 و FT4 مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: یافته‌های بررسی حاضر به طور معنی‌دار ارتباط غلظت سرمی ابستاتین با عملکرد تیروئید را نشان می‌دهد.