|
بررسی سنجش تراکم استخوان در زنان یائسه دیابتی نوع دو در مقایسه با گروه شاهد
|
دکتر محمد پژوهی   ، دکتر رؤیا حسینی ، دکتر باقر لاریجانی ، دکتر محمدحسن باستان‌حق ، دکتر اکبر سلطانی ، دکتر رضا برادر جلیلی |
|
|
|
چکیده: (33368 مشاهده) |
| مقدمه: استئوپنی دیابتی یک عارضه شناخته شده ولی فراموش شده دیابت شیرین می‌باشد. گرچه در اکثر مطالعات از استئوپنی به عنوان یک عارضه ثابت شده نوع یک یاد می‌شود، نتایج بررسی‌های سنجش تراکم استخوان در بیماران دیابتی نوع دو متفاوت و گاه متضاد بوده است. با توجه به شیوع بالای دیابت نوع دو و استئوپنی در زنان یائسه و اهمیت
اقتصادی ـ اجتماعی این دو، ما یک مطالعه کنترل شده را در مورد سنجش تراکم استخوان در زنان یائسه دیابتی نوع دو طراحی کردیم. هدف از این مطالعه مقایسه یافته‌های سنجش تراکم استخوان در نواحی فمور و فقرات کمری در زنان یائسه دیابتی نوع دو با افراد گروه شاهد می‌باشد. مواد و روش‌ها: نتایج یافته‌های سنجش تراکم استخوان در 65 زن یائسه دیابتی نوع دو در سنین 65-45 سال با 65 زن سالم و یائسه در سنین 65-45 سال مقایسه گردید. تراکم استخوان در ناحیه پروگزیمال فمور (neck, ward, trochanter) و فقرات کمری (L4 ـ L2) با روش DEXA اندازه‌گیری شد. بیماران بر اساس T-Score گردن فمور، در صورتی که بیشتر از 1- و کمتر از 1- باشد به دو زیر گروه دیابتی غیراستئوپنیک (زیر گروهhigh BMD) و زیر گروه استئوپنیک ـ استئوپروتیک (زیر گروه low BMD) تقسیم شدند. FBS، 2hppG، HbA1C، سطح سرمی کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز و کلسیم و سدیم ادرار 24 ساعته بین این دو زیر گروه مقایسه گردید. نتایج: میانگین نتایج سطح تراکم استخوان در ناحیه ward در زنان دیابتی g/m2 165/0±644/0 در برابر g/m2138/0±705/0 در افراد شاهد بود (037/0P<). میانگین سنجش تراکم استخوان ناحیه ward در افراد گروه مورد g/m2 21/0±658/0 در برابر g/m299/0±737/0 در افراد کنترل بود (01/0=P). ولی در ناحیه گردن فمور و فقرات کمری تفاوت واضحی بین دو گروه مشاهده نگردید. در زیر گروه استئوپروتیک دیابتی سطح HbA1C، آلکالن فسفاتاز و کلسیم و سدیم ادرار 24 ساعته بالاتر و سطح کلسیم و فسفر سرمی پایین‌تر از زیر گروه غیراستئوپروتیک دیابتی بود، هر چند این اختلافات از نظر آماری معنی‌دار نبود. تعداد مصرف‌کنندگان استروژن در زیر گروه غیراستئوپروتیک با اختلاف معنی‌داری بالاتر بود (05/0=P). از نظر تعداد شکستگی‌های غیر مهره‌ای در 5 سال اخیر بین گروه شاهد و مورد اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید. بحث: سن و تعداد سال‌هایی که از منوپوز می‌گذرد از ریسک فاکتورهای عمده برای پیشرفت استئوپنی در افراد دیابتی می‌باشد. علیرغم BMI بالاتر در افراد دیابتی در این مطالعه، و نقش محافظت کننده چاقی روی توده استخوانی، بنظر می‌رسد که در کاهش تراکم استخوان نواحی ward و تروکانتر در افراد دیابتی عوامل دیگری غیر از چاقی نقش داشته باشند. |
|
| واژه‌های کلیدی: سنجش تراکم استخوان، استئوپنی، استئوپروز، دیابت نوع دو، منوپوز |
|
|
متن کامل [PDF 283 kb]
(4964 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/25 | انتشار: 1380/6/24
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
