[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: آرشيو :: جستجو :: اشتراك :: ارسال مقالات :: برقراري ارتباط ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
نرخ پذیرش

مقالات منتشر شده: 1211
نرخ پذیرش: 46.8
نرخ رد: 53.2
میانگین داوری: 199 روز
میانگین انتشار: 150 روز

:: جلد 14، شماره 3 - ( 6-1391 ) ::
جلد 14 شماره 3 صفحات 233-226 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر نمایه‌ی توده‌ی بدن، نسبت دور کمر به باسن و مجموع آن‌ها در پیش‌بینی خطر بروز سکته‌ی قلبی در مردان: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران
هادی پیمان ، کورش سایه میری ، فریدون عزیزی ، مرتضی متدین
دانشگاه علوم پزشکی ایلام ، sayehmiri@razi.tums.ac.ir
چکیده:   (12485 مشاهده)
مقدمه: چاقی از جمله عوامل خطرساز ماژور بیماری‌های قلبی ـ عروقی به ویژه سکته‌ی قلبی می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی BMI، WHR و ترکیب آن‌ها در پیش‌بینی خطر سکته‌ی قلبی در مردان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: از مجموع 5183 نفر با سن بالاتر از 30 سال در مطالعه‌ی قند و لیپید تهران، 2206 نفر (5/42%) مرد بودند که به طور میانگین 7/6 سال مورد پی‌گیری قرار گرفته بودند. دو شاخص BMI وWHR به نرمال استاندارد تبدیل، سپس با هم جمع شدند، و متغیر جدید (متغیرZ) تعریف گردید. داده‌ها با استفاده از رگرسیون خطرات نسبی Cox تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: از 2206 مرد مورد بررسی، 53 نفر دچار سکته‌ی قلبی شده بودند که میزان بروز سالیانه‌ی سکته‌ی قلبی 390 در 100000 نفر برآورد گردید. خطر نسبی (RR) سکته‌ی قلبی در مردانی که بالاتر از چارک سوم BMI و WHR بودند به ترتیب 7/2 و 9/3 برابر بیشتر از مردانی بود که در چارک اول بودند (01/0P<). رگرسیون خطرات نسبی COX با حذف متغیر مخدوش‌کننده‌ی سن نشان داد WHR شاخص بهتری نسبت به BMI در پیش‌بینی خطر سکته‌ی قلبی در مردان است. مدل رگرسیون خطرات نسبی COX نشان داد متغیرZ (ترکیب دو شاخص BMI وWHR) با دقت بیشتری می‌تواند خطر بروز سکته‌ی قلبی در مردان را پیش‌بینی نماید، به طوری که با افزایش هر واحد به نمرات Z احتمال بروز سکته‌ی قلبی 29% افزایش می‌یابد. نتیجه‌گیری: ترکیب دو شاخص WHR و BMI شاخص مهم‌تری نسبت به WHR و BMI به تنهایی در پیش‌بینی خطر سکته‌ی قلبی است.
واژه‌های کلیدی: نمایه‌ی توده‌ی بدن، نسبت دور کمر به باسن، سکته‌ی قلبی، مردان، رگرسیون COX
متن کامل [PDF 299 kb]   (2835 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: قلب و عروق
دریافت: 1390/5/16 | پذیرش: 1390/12/21 | انتشار: 1391/6/25
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Peyman H, Sayehmiri K, Azizi F, Motedayen M. Comparing the Predictability of BMI and WHR, both Independently and Combined, for Occurence of MI in Males: TLGS. Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism 2012; 14 (3) :226-233
URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1214-fa.html

پیمان هادی، سایه میری کورش، عزیزی فریدون، متدین مرتضی. تاثیر نمایه‌ی توده‌ی بدن، نسبت دور کمر به باسن و مجموع آن‌ها در پیش‌بینی خطر بروز سکته‌ی قلبی در مردان: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران. 1391; 14 (3) :226-233

URL: http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1214-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 14، شماره 3 - ( 6-1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله ی غدد درون‌ریز و متابولیسم ایران، دو ماهنامه  پژوهشی مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم، Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 42 queries by YEKTAWEB 4645