|
بررسی مقایسه‌ای اثرات درمان توقفی در کاهش اندازه ندول سرد تیروئید، کارازمایی بالینی دوسوکور با گروه شاهد
|
دکتر باقر لاریجانی   ، دکتر محمد پژوهی ، دکتر محمد حسن باستان‌حق ، دکترناهید صدیقی ، دکتر سیدعلیرضا سجادی ، دکتر محمدرضا اشراقیان ، دکتر رضا برادر جلیلی |
|
|
|
چکیده: (49694 مشاهده) |
| ندول‌های تیروئیدی در پنجاه درصد بزرگسالانی که دهه پنجم زندگی را طی می‌کنند، وجود دارد. درمان ندول‌های سرد خوش‌خیم تیروئیدی عمدتاً با استفاده از لووتیروکسین به منظور کاهش اندازه ندول انجام می‌گیرد، اما تأثیر و کارایی این روش مورد سؤال است. در این مطالعه، 62 بیمار دارای ندول سرد خوش‌خیم ثابت شده بوسیله بیوپسی و اسکن پرتکنتات بصورت تصادفی در طی یک مطالعه کارازمایی بالینی دوسوکور تحت درمان با لووتیروکسین (32 نفر) و پلاسبو (30 نفر) قرار گرفتند. سونوگرافی با حساسیت بالا برای اندازه‌گیری ابعاد ندول‌ها قبل و در فواصل 6 ماه، 12 ماه و 24 ماه بعد درمان مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از یک نمونه آزمون تحریکی TRH یک و نیم ماه پس از شروع درمان و نیز اندازه‌گیری TSH در فواصل منظم یک و نیم ماه پس از شروع درمان و سپس هر سه ماه یک بار وضعیت سرکوب TSH در هر دو گروه از زیرگروه‌ها پیگیری گردید و پس از اتمام مطالعه هیچگونه تفاوت معنی‌داری بین کاهش حجم ندول در دو گروه ملاحظه نشد. بر اساس این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از درمان توقفی به مدت 24 ماه، با وجود سرکوب کافی TSH، در کاهش اندازه ندول تیروئید مؤثر نبوده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: تیروئید، ندول سرد، درمان توقفی، لووتیروکسین |
|
|
متن کامل [PDF 241 kb]
(45946 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد درون‌ریز
دریافت: 1385/8/25 | انتشار: 1379/12/25
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
