مقدمه: بررسی‌های متعدد نشان داده‌اند گواتر در زنان شایع‌تر از مردان می‌‌باشد. با توجه به این که اختلاف جنسی قبل از بلوغ دیده نمی‌شود، می‌توان تصور کرد که هورمون‌های جنسی تاثیری بر حجم تیروئید دارند. کمبود ید سبب افزایش شیوع گواتر می‌شود ولی تفاوت آن در دو جنس مشخص نیست. هدف این پژوهش، متاآنالیز مقالاتی بود که به مقایسه‌ی شیوع گواتر در مردان و زنان در مناطق مختلف وضعیت ید و در رده‌های سنی متفاوت پرداخته بودند. مواد و روش‌ها: نوع مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز بر اساس معیار Cochrane می‌باشد که با استفاده از منابع الکترونیکی MEDLINE-EMBASE- Cochrane   و منابع الکترونیکی فارسی زبانIranmedex – Magiran- SID  Irondoc-، تمام مقالاتی که در آنها معاینه‌ی تیرویید در هر دو جنس صورت گرفته است، وارد مطالعه شدند. یافته‌ها: 105 مطالعه، شامل 429252 نفر با محدوده‌ی سنی 1 تا 80 سال، وارد متاآنالیز گردیدند. نسبت شیوع گواتر توتال در جنس مونث به مذکر، در کل مطالعات 39/1 بود (51/1-28/1=95% فاصله اطمینان)، این نسبت در مناطق طولانی مدت ید ناکافی نسبت به مناطق  ید کافی اخیر، بالاتر بود (94/1 در برابر 36/1)، ولی در مناطق با ید کافی تفاوتی مشهود نبود. این نسبت برای گواتر درجه دو نسبت به گواتر درجه یک بالاتر بود (78/1 در برابر 30/1) و نیز این نسبت به خصوص در مناطق کمبود ید بعد از 15 سالگی افزایش واضح نشان داد. نتیجه‌گیری: در مناطق کمبود ید بعد از بلوغ، گواتر در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است.