چکیده

مقدمه: کوتاهی قد یکی از مشکلات شایع کودکان است. نوع شایعی از کوتاهی قد، کوتاهی قد سرشتی می‌باشد که تشخیص زودهنگام و درمان به موقع آن در بیشتر موارد ارزشمند است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش به ارزیابی قد نهایی در کودکانی پرداخته شد که طی سال‌های 1381 تا 1387 با کوتاهی قد سرشتی به درمانگاه غدد کودکان بیمارستان لقمان مراجعه کرده بودند و قد نهایی بیماران پس از رسیدن به سن بلوغ بررسی شد. انحراف معیار قد ابتدایی، قد نهایی بیماران و قد والدین آن‌ها مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: 49 بیمار (35 مورد پسر و 14 مورد دختر) مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن تقویمی بیماران در بدو ورود 4/1±4/13سال، میانگین تاخیر سن استخوانی 4/1±6/2 سال، میانگین قد بدو ورود به مطالعه 5/7±9/141سانتی‌متر، میانگین انحراف معیار قد ابتدایی 69/0±69/2-، میانگین قد والدین 9/3±8/163 سانتی‌متر و میانگین انحراف معیار قد والدین 47/0±85/0– بود. میانگین سن، هنگام بررسی قد نهایی 5/0±7/18 سال و انحراف معیار قد نهایی 89/0±23/1- مشاهده شد. از میان بیماران مورد بررسی در این پژوهش، تمام بیماران به محدوده‌ی طبیعی قد نهایی مورد انتظار خود رسیدند. در این بررسی قد نهایی 9 نفر (4/18%) بیش از 2 انحراف معیار از میانگین جامعه پایین‌تر بود. نتیجه‌گیری: اگرچه تمام کودکان مورد بررسی، به محدوده‌ی طبیعی قد نهایی خود رسیدند، اما این میزان در محدوده‌ی پایینی طبیعی قرار داشت و می‌توان نتیجه گرفت در بیمارانی که قد ابتدایی آن‌ها به میزان زیادی از میانگین فاصله دارد، استفاده از مداخلات درمانی می‌تواند کمک کننده ‌باشد.