:: جلد 11، شماره 4 - ( 8-1388 ) ::
جلد 11 شماره 4 صفحات 461-455 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر دویدن روی نوارگردان بر غلظت پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP) عضله و سرم در موش‌های نر صحرایی
سیدعلیرضا حسینی کاخک ، عباس قنبری نیاکی ، فاطمه رهبری زاده ، محمدعلی محققی ، بهزاد مهدی خبازیان ، رزیتا فتحی ، مهدی هدایتی
، hosseini18@yahoo.com
چکیده:   (35628 مشاهده)

مقدمه:.سازوکار تنظیم اشتها یکی از موضوعات مهم در فیزیولوژی ورزش است. AGRP یکی از نوروپپتیدهای مهم تنظیم‌کننده‌ی اشتها و هموستاز انرژی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرین دویدن روی نوارگردان بر غلظت بافتی و سرمی AGRP در موش‌های صحرایی نر بود. مواد و روش‌ها: 40 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 10هفته، هر هفته 5 روز متوالی و هر روز یک جلسه با شدت 28 متر در دقیقه، معادل 75% حداکثر اکسیژن مصرفی، به تمرین پرداختند. پس از اتمام دوره‌ی تمرین، گروه‌های تجربی و شاهد هر کدام به دو زیرگروه ناشتا و سیر (10 عدد) تقسیم شدند، به این ترتیب که دو زیرگروه ناشتا پس از یک شب کامل ناشتایی و دو زیرگروه سیر پس از 3 ساعت محرومیت از غذا بیهوش و سپس کشته شدند. غلظت AGRP در عضله‌ی سولئوس و سرم اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: تمرین باعث افزایش معنی‌داری در AGRP بافت عضله و سرم در حالت ناشتا و افزایشAGRP سرم در حالت سیری شد. اما بر AGRP عضله در حالت سیری تأثیری نداشت. هم‌چنین، همبستگی مثبتی بین AGRP عضله و سرم مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که تمرین باعث تعادل انرژی منفی در موش‌ها می‌شود، در پاسخ به آن AGRP از هیپوتالاموس ( و شاید عضله) ترشح می‌گردد تا دریافت غذا تحریک شده و نیازهای انرژی تأمین شوند و شاید این یکی از سازوکارهای فراجبرانی گلیکوژن نیز باشد.

واژه‌های کلیدی: AGRP عضله، AGRP سرم، تمرین هوازی، عضله‌ی سولئوس، موش صحرایی
متن کامل [PDF 391 kb]   (4180 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1388/10/7 | انتشار: 1388/8/24


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
جلد 11، شماره 4 - ( 8-1388 ) برگشت به فهرست نسخه ها