مقدمه: سن، جنس و ترکیب بدن و نیز ژنتیک بر آمادگی قلبی ـ تنفسی تأثیر می‌گذارد. تغییرپذیری پاسخ‌‌های فیزیولوژی به ورزش در کودکان باعث شده است که تفسیرهای مختلفی درباره‌ی عوامل اثرگذار بر آمادگی قلبی ـ تنفسی بیان شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط آمادگی قلبی ـ تنفسی با سن، جنس و ترکیب بدن دانش‌آموزان 11- 8 ساله‌ی شهر سمنان با استفاده از مدل رگرسیون FFMI-FMI بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه در 685 دانش‌آموز 11- 8 ساله (347 پسر و 338 دختر) که با نمونه‌گیری خوش‌های چند مرحله‌ای انتخاب شدند انجام شد. پس از همسان‌سازی سن و جنس، دانش‌آموزان به وسیله‌ی?مدل رگرسیون FFMI-FMI که در آن شاخص توده‌ی بدون چربی (FFMI) (توده‌ی بدون چربی بر مجذور قد) بر پایه‌ی شاخص توده‌ی چربی (FMI) (توده‌ی چربی بر مجذور قد) تعیین می‌شود به سه گروه طبیعی، توپر (با FFMI بیشتر از گروه طبیعی) و قلمی (با FFMI کمتر ازگروه طبیعی) تقسیم شدند. برای تعیین آمادگی قلبی تنفسی از برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) با آزمون شاتل ران استفاده شد. یافته‌ها: بین سن با میزان VO2max رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری وجود داشت (05/0P<). گروه توپر از بالاترین و گروه قلمی از پایین‌ترین میزان VO2max برخوردار بودند (05/0P<). پسران، آمادگی قلبی ـ تنفسی بهتری نسبت به دختران داشتند (05/0P<). نتیجه‌گیری: بین سن و ترکیب بدنی با VO2max رابطه‌ی معنی‌داری وجود دارد به طوری که با افزایش نسبت FFM به FM میزان VO2max افزایش می‌یابد.