مقدمه: باوجود شناخته شدن ایران به عنوان منطقه‌ی عاری از کمبود ید، هیپوتیروئیدی نوزادی شیوع بالایی دارد. نظر به این‌که یکی از علل هیپوتیروئیدی می‌تواند ازدیاد ید باشد، درصدد بر آمدیم تا اثر ازدیاد یا کمبود ید را در بروز بالای هیپوتیروئیدی نوزادی بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی، میزان ید ادرار نوزادان هیپوتیروئید و ید ادرار و شیر مادرانشان با گروه شاهد مقایسه شد. سطح ید ادرار و شیر به روش هضم اسیدی بر اساس واکنش سندل ـ کولتوف اندازه‌گیری شد.?آنالیز آماری با کمک آزمون‌های آماری مجذور خی، ویلکاکسون?و همبستگی پیرسون انجام شد. مقدار 05/0P< معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانه‌ی غلظت ید شیر مادران نوزادان هیپوتیروئید (68 = تعداد) با سالم (179 = تعداد) تفاوت داشت (µg/L 210 در مقابل µg/L 170، 05/0>P) ولی میانه‌ی غلظت ید ادرار نوزادان و مادران دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (µg/L 305 در مقابل µg/L 300 و µg/L 150 در مقابل µg/L 130، 05/0<P). مادران نوزادان هیپوتیروئید و سالم به ترتیب 2/71% و 7/46% غلظت ید شیر بیشتر یا مساوی µg/L180 (ازدیاد ید) داشتند (002/0=P). بحث: با توجه به بالاتر بودن غلظت ید شیر در مادران نوزادان هیپوتیروئید، ازدیاد ید می‌تواند یکی از عوامل خطرساز هیپوتیروئیدی نوزادی باشد، ولی یافته‌هایی مانند متفاوت نبودن غلظت ید ادرار در نوزادان هیپوتیروئید و سالم و همین‌طور بین مادرانشان موجب می‌شود تا انجام مطالعه‌های بیشتر، در مورد اتیولوژی هیپوتیروئیدی نوزادی محتاطانه صحبت کنیم.