مقدمه: جهش در ژن SLC26A4 که در جایگاه کروموزومی DFNB4 قرار دارد، سبب ایجاد کاهش شنوایی ارثی به طور غیرسندرمی و سندرمی (سندرم پندرد) می‌شود. در جمعیت‌های زیادی جهش این ژن به عنوان دومین عامل ناشنوایی ارثی گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع جهش‌های ژن SLC26A4 در خانواده‌های مبتلا به ناشنوایی سندرمی(سندرم پندرد) و غیرسندرمی در ناشنوایان جسمی مغلوب همراه با کاهش شنوایی ارثی بود. مواد و روش‌ها: بعد از کامل کردن اطلاعات بالینی بیماران، رضایت‌نامه از هر خانواده‌ گرفته شد. 80 خانواده با بیش از 2 فرد مبتلا به کاهش شنوایی ارثی که به مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه توانبخشی و بهزیستی معرفی شده بودند و جهش در ژن GJB2 نداشتند، انتخاب شدند. نقشه‌برداری هموزیگوسیتی به کمک مارکرهای STR واقع در جایگاه کروموزومی DFNB4 انجام شد. خانواده‌هایی که به این ناحیه از کروموزوم پیوستگی نشان دادند، توالی‌یابی DNA شدند. یافته‌ها: 80 خانواده‌ی مبتلا به کاهش شنوایی ارثی بررسی شدند. 12 خانواده به جایگاه کروموزومی DFNB4 پیوستگی نشان دادند. با بررسی توالی ژن در 12 خانواده‌ی مبتلا که به لوکوس DFNB4 پیوستگی نشان داده بودند: 10 جهش(T420I, (1197delT, L597S, 965insA, L445W, G334V, R409H, T721M, S448L, R79X در 8 خانواده پیدا شد که جهش‌ها در 6 خانواده هموزیگوت و در 2 خانواده هتروزیگوت مرکب بودند. جهش‌های (L597S,T420I, G334V, R79X) برای اولین بار گزارش شدند. در 4 خانواده که پیوستگی نشان داده بودند در ژن SLC26A4 هیچ جهشی پیدا نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به این که 8 خانواده از 80 خانواده مورد بررسی در این مطالعه جهش در ژن PDS را نشان دادند به نظر می‌رسد جایگاه DFNB4 به عنوان دومین جایگاه شایع پس از DFNB1 در ناشنوایی غیرسندرمی ارثی در بیماران ایرانی از اهمیت خاصی برخوردار باشد. شایان ذکر است که 4 جهش جدید شناسایی شده در بیماران ایرانی T420I، R79X و G334V, 965insA برای اولین بار است که در جهان گزارش می‌شود.